Opinia na temat książki Paskudna historia

Pomimo tego, że jest to thriller psychologiczny, a ja ten gatunek kocham najbardziej, to jednak jest nieco inny od reszty. Tutaj główną postacią jest szesnastoletni chłopiec, który opowiada wszystko ze swojej perspektywy. Jest mądry i inteligentny, bo zdaje sobie sprawę, że kiedy na niewygodne pytania ktoś nie odpowiada, to wie, że ma coś do ukrycia. Nie drąży tematu, gdyż nie lubi prawd, których nie chciałby poznać. Jest szczęśliwy z dwoma mamami, aczkolwiek czuje, że jego powracający sen ma coś wspólnego z jego przeszłością, której za bardzo nie pamięta. Zanim jednak rozpocznie się jego historia, autor zwraca naszą uwagę swoimi porównaniami, gdzie cokolwiek opowiada, to ma to odniesienie do zwierząt bądź samej natury. Ważna chwila z książki dzieje się w sztormową noc, gdzie ktoś bliski chłopcu wyzywa go, przejawia strach wobec niego i przyjaciół, po czym znika i nikt nie potrafi jej odnaleźć. Po pewnym czasie okazuje się, że ktoś bestialsko potraktował dziewczynę. Policja i osoby bliskie poszukują mordercy, a pytania piętrzą nam się coraz bardziej. Co zatem takiego się wydarzyło, że nastolatka straciła swoje życie?
Przed wami bardzo dobrze napisany thriller psychologiczny. Przez jego treść się przepływa jak przez ocean, gdzie naszym celem jest koniec książki. Postacie są dobrze opisane i potrafimy je sobie wyobrazić za pomocą bardzo dokładnych porównań. Żeby wprowadzić nieco napięcia, autor często przed jakimkolwiek wydarzeniem opisuje nam miejsce oraz sytuację, która się z nim wiązała, by swobodnie zrozumieć co mamy teraz. Często jest sugerowana tajemnica różnych osób, które ignorują te przytyki, ale w taki sposób, byśmy nie mieli wątpliwości, że faktycznie ktoś nam tej prawdy nie mówi. Druk jest nieco drobniejszy, więc w zwykłym byłby to taki grubasek. Każda sytuacja do której dochodzi jest ważna, choć długo minie zanim uzyskamy konkretne podpowiedzi. Trzyma w ryzach do samego końca, czym mi zaimponowała. Napisana nieco sucho, bez ochów i achów, by podkreślić dorosłość każdej z osób. Niewiele jest tutaj uczuć pozytywnych, strach i niepewność jest obecna niemal na każdym kroku. Bardzo mnie wciągnęła, więc ją wam polecam:-)