Pojęcie partnerstwa pojawia się dziś niezwykle często w środkach masowego przekazu i towarzyszy nam w codziennym życiu jako swoisty wymóg, postulat nowoczesności, rozwoju wspólnot i społeczeństw poprzez stosunki rodzinne. Rodzina, mimo wszystko jest środowiskiem wychowawczym, mającym największy udział w przekazie młodemu pokoleniu (ale przecież także rodzicom i dziadkom) wartości, przekonań i postaw, które potem wnoszą w szersze kręgi społeczne. Podczas realizacji tych zadań powstają jednak pytania: jak rozumieć partnerstwo w relacjach między małżonkami oraz rodzicami i dziećmi? Czy partnerstwo rzeczywiście jest możliwe, a jeśli tak, czy jest potrzebne w życiu rodzinnym? Czy nie jest przeciwstawne autorytetowi rodziców? Jeśli jest potrzebne, to co na nie wpływa i jak je na co dzień realizować, a w końcu jak badać partnerstwo, jakie definicje i wskaźniki tego zjawiska przyjąć w badaniach empirycznych? Powstają więc w związku z omawianym tematem zarówno pytania codzienne, życiowe (odnoszące się do praktyki pedagogicznej), jak i teoretyczne (np. filozoficzne, zwłaszcza antropologiczne i etyczne, które zawsze powinny wspierać namysł nad rzeczywistością społeczną), a wreszcie badawcze (psychologiczne i pedagogiczne, a nawet prawne). Niniejsza publikacja jest próbą odpowiedzi na postawione problemy przez grupę specjalistów z zakresu nauk o rodzinie. (ze Wstępu - Justyna Truskolaska)