W prezentowanej pracy autorka podjęła problematykę bardzo interesującą poznawczo i ważną w obszarach praktyki społeczno-politycznej. Zagadnienia stosunków polsko-ukraińskich są w historii najnowszej nader skomplikowane i obustronnie obolałe. A jednocześnie, od czasu rozpadu ZSRR i powstania niepodległej Ukrainy, następuje wyraźne zbliżenie interesów i obustronnej współpracy między państwami polskim i ukraińskim, co pociąga za sobą uregulowanie na zasadach europejskich praw mniejszości narodowych w obu krajach. Proces ten trwa, a w jego ramach kwestia funkcji oświaty w języku mniejszości odgrywa zawsze doniosłą rolę.