Ostatni szef

Zapewne niewiele osób słyszało o Borysie Najfeld. A trzeba przyznać, że jego przestępcze działania objęły swym zasięgiem spory obszar. Borys urodził się w Homlu w Związku Radzieckim. Opuszczony przez rodziców, wychowywany przez dziadków już we wczesnej młodości sprawiał problemy wychowawcze. Pod koniec lat 70. wraz z całą rodziną wyemigrował do Ameryki, gdzie szybko zdał sobie sprawę, że uczciwa praca nie jest dla niego. Całe życie "poświęcił" na budowanie przestępczej reputacji.

Książka w sporej mierze oparta jest na wspomnieniach samego Najfelda. Autor przez cztery lata przeprowadził z nim wiele wywiadów, co zaowocowało powieścią mocno nietuzinkową, bo w oryginale pozostawiono wypowiedzi Najfelda. I tu zaczyna się mój problem z jej odbiorem. Z zasady nie czytam autobiografii (wyjątkiem jest ta napisana przez Joannę Chmielewską). Zawsze uważam, że brakuje w nich obiektywizmu. A gdy tak jak w tym przypadku czytam jak siedemdziesięcioletni mężczyzna wspomina rozmowy/wydarzenia sprzed 50 lat i robi to tak precyzyjnie... naprawdę czasami ciężko mi uwierzyć w autentyczność opisywanych zdarzeń.

W powieści zabrakło mi większej konfrontacji opowieści z tym co można znaleźć w oficjalnych aktach spraw prowadzonych przeciwko Borysowi lub chociażby, co w owym czasie pisały gazety.

Ale jeśli pominąć moją awersję do autobiografii to książkę czyta się jak kryminał. Ilość przestępstw i przekrętów, których dopuścił się Najfeld jest ogromna, a on opowiada o tym...

Moi drodzy tę książkę przeczytałam niedawno i spieszę Wam o niej opowiedzieć. Jest to historia rosyjskiego przywódcy mafii w Ameryce, czyli Biby Borysa Najfelda. Książka zaczyna się od Jego dzieciństwa, gdzie można dowiedzieć się czemu nazywał swoją babcię mamą. Kim byli jego rodzice, ile miał rodzeństwa. Następnie poznajemy przyczyny wyjechania całej rodziny Najfeldów do Ameryki. To właśnie tam Borys poznaje osoby z kręgu mafii i wyrabia sobie tak zwaną renomę. U wielu osób budzi postrach, pozbawienie kogoś życia to dla niego żaden problem. Jednak są też tacy, którzy za jego pozbycie się płacą bardzo dużo. Kiedy tak sobie czytałam tę książkę zastanawiałam się nad jednym po co żyć w ciągłym strachu i spać z pistoletem przy głowie, wiem, że łatwy pieniądz, mnóstwo zabawy i adrenalina, wydawać by się mogło, że beztroskie życie, ale czy szczęśliwe? Przecież można inaczej i On o tym wiedział jego brat takie wiódł. Książka jak dla mnie średniawa, moim zdaniem przegadana. Do połowy czytałam z zainteresowaniem potem zaczęła mnie nudzić. Pomimo tego że sporo tu nazwisk, to większa połowa już zeszła z tego świata. Dla mnie to typ książki do przeczytania i zapomnienia.

Bardzo dawno temu lubiłam sięgać po książki o mafii, m. in. czytałam o naszym Prószkowie. Gdy zobaczyłam „Ostatni szef" @douglascentury wiedziałam, że muszę ją przeczytać.

Borys Najfeld pochodzi z Homla w Związku Radzieckim, ale emigrował do Ameryki. Już jako nastolatek był chuliganem, a po wyjeździe za granicę nie zamierzał rezygnować z życia w półświatku.

Zawsze gdy zaczynam czytać takie książki zastanawiam się jak tym ludziom udaje się żyć w ciągłym strach o siebie i rodzinę, jak udaje im się tak długo uciekać przed wymiarem sprawiedliwości.

Ale bardzo fascynujące jest to jak inteligentni są najwięksi bossowie. Bo przecież nie każdemu uda się przemycić heroinę z Bangkoku, przez Warszawę, do Ameryki.

Chociaż myślałam, że książka bardziej mnie wciągnie, poczuję więcej emocji. Niestety tak się nie stało.

Czasami trudności sprawiały mi niektóre słowa z gwary przestępczej czy z rosyjskiego. Ale na szczęście można się posiłkować słowniczkiem na końcu książki.

Nie mniej jednak książka przedstawia kawał historii rosyjskiej mafii w Ameryce. Niestety mnie nie wciągnęła tak jak myślałam, że to robi. Ale na pewno nie jednej osobie przypadnie bardziej do gustu.