Osa

Osa Erica Franka Russella jest książka wydaną w ramach serii Wehikuł wyobraźni przez Wydawnictwo Rebis. Zapowiadała się na ciekawą fantastyczną przygodę z dawką absurdu, o której Terry Pratchett napisał, że jest zabawnym podręcznikiem dla terrorystów. Dlatego mnie zainteresowała i chciałem przeczytać.
Książka jest obrazem działania ziemskiego agenta wysłanego do Imperium Syrijskiego w celu wywołania chaosu i tym sposobem wygrania toczącej się walki z nimi. Zrzucony na terytorium wroga musi przeżyć i wykonać powierzoną misje. Wszystko przez to, ze ziemianie nie dysponują zasobami i możliwościami wystąpienia zbrojnego przeciwko Imperium Syrijskiemu. Dlatego pomysł z osą wydaje się im dostatecznie ciekawy, aby spróbować wysłać agenta w celu działalności dywersyjnych na planetę Jaimecu w Imperium Syrijskim. Zabrałem się do czytania z wielką ochotą, bo zapowiadało się ciekawie mimo pewnych obaw tego co dostanę. Praktycznie nie znany mi autor, którego Osa była moją pierwszą książką i może spotkaniem z jego twórczością. Historia po nie długim początku została osadzona na planecie Imperium Syrijskiego. Dostajemy obraz społeczeństwa zwykłych ludzi, którzy mają własne problemy i dylematy. Niczym nie różnią się od nas samych i pomimo walk nie chcą dalszej wojny. Świat wykreowany na potrzeby historii ukazuje rozbudowaną biurokracje, absolutną władzę i kontrolę przez służby obywateli. Chcących przeżyć do jutra i nadal pracować mimo represji jakimi zostają poddani. Nasz bohater za...

Wehikuł Czasu Rebisu obejmuje w większości dość wiekowe książki SF. Ich atrakcyjności dla czytelników sprzyja niejednokrotnie brak wcześniejszych polskich wydań danej pozycji. Tak też było w przypadku Osy (Wasp 1957) Erica F. Russella. Chciałem koniecznie przeczytać tę powieść z powodu dawnej sympatii dla autora, wywołanej opublikowanym w latach 80. w Fantastyce opowiadaniem Elemelek (Allamgoosa). Opowiadanie to zostało mi w pamięci jako sztandarowy przykład świetnego wykorzystania fantastycznej scenografii w zabójczej humoresce opartej na naprawdę zabawnym pomyśle. Nie był to tekst wybitny literacko (chociaż zdobył nagrodę Hugo), ale za to sprawił mi mnóstwo radości przy czytaniu. Liczyłem więc na podobnie atrakcyjną rozrywkę i, jak to najczęściej bywa w przypadku wygórowanych oczekiwań, solidnie się rozczarowałem.

Źródłami rozczarowania są przede wszystkim anachroniczność książki i powierzchowność fabuły. Sam pomysł zrzucenia na obcą planetę pojedynczego agenta, mającego za zadanie zorganizowanie dywersji na możliwie najszerszą, a najlepiej ogólnoplanetarną skalę, może od razu wydawać się zbyt naciągany, ale takie mankamenty łatwo zamaskować wartką akcją lub talentem narracyjnym. Niestety E.F. Russel nie zdołał tego zrobić a co gorsza ułatwiał swojemu bohaterowi życie jak tylko mógł. Wszystko mu się udawało, na wszystko był przygotowany a do pierwowzoru Bonda brakowało mu jedynie gromady niewiast ochoczo go wspomaga...