"Optoelektronika" jest przeznaczona dla wszystkich, którzy interesują się nowoczesnymi dziedzinami nauki i techniki wykorzystującymi światło. Jej adresatami są więc przede wszystkim studenci fizyki uniwersytetów oraz studenci uczelni technicznych różnych specjalności, w tym telekomunikacji, jak również pracownicy naukowi (zwłaszcza młodsi) i inżynierowie. W tej książce staram się przedstawić optoelektronikę szeroko, jako dziedzinę nauki i techniki zajmującą się oddziaływaniem fotonów i elektronów. Położyłem jednak główny nacisk na przedstawienie w miarę kompletnego opisu fizyki najważniejszych zjawisk optoelektronicznych, mniej zajmując się problemami technicznymi czy parametrami urządzeń optoelektronicznych, a to dlatego, że rozwiązania techniczne zbyt szybko stają się przestarzałe. Zdaję sobie sprawę, że taka wizja optoelektroniki może być dla niektórych czytelników dalece niesatysfakcjonująca, szczególnie tych, którzy widzą w niej wyłącznie dziedzinę techniczną. Stosunkowo dużo miejsca zajmują lasery, a szczególnie lasery półprzewodnikowe. Myślę, że jest to uzasadnione przy uwzględnieniu ogromnej roli tych urządzeń w optoelektronice. Również laserom barwnikowym poświęciłem więcej uwagi niż innym. Wynika to z tradycji i osiągnięć w badaniach luminescencji, w szczególności luminescencji roztworów barwników w Instytucie Fizyki UMK oraz z długoletnich zainteresowań autora tą tematyką. Lasery to w moim przekonaniu szeroko rozumiana optoelektronika. Bezdyskusyjnie natomiast "czysta" optoelektronika to wspomniane już lasery półprzewodnikowe, detektory, choć nie wszystkie, wyświetlacze oraz część modulatorów. Omówienie modulacji światła oczywiście musi się znaleźć w podręczniku fotoniki, jednak z drugiej strony efekty elektrooptyczne czy akustooptyczne są wykorzystywane np. w modulatorach światłowodowych, w strojeniu i stabilizacji laserów półprzewodnikowych. Również bez omówienia światłowodów trudno sobie wyobrazić książkę poświęconą optoelektronice.