Niniejsza praca poświęcona jest nieomawianym dotychczas w polskiej literaturze prawnym zasadom tworzenia i rozpowszechniania oprogramowania określanego jako open source software. Propagatorzy tych zasad nie poprzestają na poszukiwaniu nowych rozwiązań prawnych, lecz przewodzą dziś potężnemu ruchowi społecznemu działającemu na rzecz wolnego oprogramowania, a ostatnio swobody tworzenia i korzystania również z innych dóbr intelektualnych. Stanowczo sprzeciwiają się oni rozszerzaniu możliwości patentowania programów komputerowych, jak i jakiejkolwiek innej ich monopolizacji, w tym przez prawo autorskie. Prawu autorskiemu wyznaczana jest zupełnie odmienna funkcja ma ono gwarantować swobodę zwielokrotniania programów z jawnym kodem źródłowym, swobodę ich przerabiania (przystosowywania do indywidualnych potrzeb) oraz swobodę dalszego udostępniania. Bez przesady można powiedzieć, że mamy tu do czynienia z jednym z ciekawszych w ostatnim czasie zjawisk w zakresie własności intelektualnej, z kształtowaniem się całkowicie nowego spojrzenia na tę dziedzinę prawa.