Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek

Wahałam się, jak powinnam tę książkę ocenić, bo jak dla mnie jest jednocześnie kiepska i kapitalna. Mam poważne wątpliwości, do kogo właściwie jest adresowana, gdyż zestawienie tematu z wykonaniem mocno mi się gryzie.
Z jednej strony - te krótkie notki, jak biografie w starej encyklopedii, napisane w sposób strasznie infantylny, mające przypominać bajki, choć raczej ich nie przypominające - adresowane wyraźnie do bardzo młodego czytelnika.
Ale czy pięcio-sześcioletnie dzieci będą zainteresowane faktem, że gdzieś i kiedyś żyła sobie jakaś dziewczynka? W dodatku - teksty nie są wciągające, raczej suche i nudne, więc nie bardzo wierzę, że mogą się dzieciom spodobać.
Z drugiej strony - temat jest interesujący, ale dla dzieci nieco starszych, mając lat dziewięć, dziesięć czy jedenaście, można być ciekawym tego, że kiedyś jakaś dziewczynka miała pasje, pomysły, przygody, że jakaś kobieta coś zrobiła lub wymyśliła - ale tu z kolei wykonanie kładzie sprawę na łopatki.
Może się mylę, ale nie wyobrażam sobie, żeby dziesięciolatkę zaciekawiły tak mało frapujące i w dodatku napisane zbyt prostym językiem teksty.

Jest też trzecia strona medalu, czyli sam temat. Uważam, że książka jest bardzo ważna i potrzebna, żeby uświadamiać (nie tylko dziewczynki). że kobiety od wieków zajmowały się wieloma ważnymi sprawami, że potrafią to robić, są inteligentne, twórcze, odważne, mogą być dobrymi przywódcami, naukowcami i właściwie nie ma żadnego powodu, żeby nie mogły zosta...