Najdoskonalszy w całej greckiej literaturze wzór autobiografii poetyckiej, niezwykle barwna historia życia św. Grzegorza z Nazjanzu, teologa, retora, ojca Kościoła i patriarchy Konstantynopola. Dramatyzm opisu wewnętrznych zmagań, szczerość przedstawienia osobistych losów, walki w obronie wiary chrześcijańskiej i czystości dogmatów oraz przenikliwość w analizowaniu sytuacji politycznej stawiają autobiografię św. Grzegorza w rzędzie arcydzieł tej miary, co Wyznania św. Augustyna.