Wzgórze Prokopiaka jest nazwą jednego z wyniesień w łańcuchu morenowych Pagórów Radziejowskich na Wysoczyźnie Kujawskiej. Jego szczyt, wzniesiony ok. 120 m n.p.m., przewyższa otaczający go czarnoziemmny płaskowyż o ok. 20m. Pierwszy osadnicy pojawili się na Wzgórzu już mezolicie, lecz apogeum jego zasiedlenia przypadło na późny neolit i początek epoki brązu (IX i III tys, przed Chr.), kiedy funkcjonowało tutaj unikatowe w skali Niżu Polskiego centrum osadnicze. Ocena ta zaważyła na objęciu terenu Wzgórza wieloletnim programem badań bioarcheologicznych, które prowadziła w latach 1983-1998 ekspedycja Instytutu Prahistorii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Realizowany aktualnie projekt badawczy zakłada pełną publikacje opatowickiej zespołów źródeł w serii monografii, której trzeci tom niniejszym Państwu przedstawiamy.