Ogrody ciszy

Marek Adam Grabowski
8.5 /10
Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
Ogrody ciszy
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.5 /10
Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów

Opis

W makabrycznej wizji przyszłości część ludzkości jest eksterminowana, rzekomo dla jej własnego dobra. Orfeusz, psycholog w obozie koncentracyjnym, zajmuje się przekonywaniem ludzi, iż lepiej jest dla nich, że zostaną uśmierconymi. W pewnym momencie zaczyna sobie zdawać sprawę, że bierze udział w wielkim oszustwie.

Marek Adam Grabowski urodzony 3 lutego 1987 roku w Warszawie. Absolwent (w ramach UW) Filozofii (studia pierwszego i drugiego stopnia), resocjalizacji (studia drugiego stopnia), polityki wydawniczej i księgarskiej (studia podyplomowe) i pedagogiki (studia podyplomowe). Pracuje w firmie rodzinnej. Opowiadania publikował w „Lampie” , „Przeglądzie Literacko-Filozoficznym”, „Helikopterze”, na swoim blogu „zapisacmarzenia.pl” i wielu portalach literackich. Jego dwa opowiadania „Pomniki w Śródmieściu” i „Życie na prowincji jest spokoje” ukazały się w czwartej antologii Stajni Literackiej SPP „Do czytania” pod redakcją profesora Piotra Müldnera-Nieckowskiego.
Data wydania: 2023-10-02
ISBN: 978-83-67539-69-2, 9788367539692
Wydawnictwo: BookEdit
Kategoria: Fantastyka
Stron: 100
dodana przez: chomiczek71

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Niesamowite przeżycie

WYBÓR REDAKCJI
29.12.2023

Czy w życiu wszystko powinno przychodzić łatwo i gładko? Czy jednak są sytuacje, w których potrzebne jest podjęcie trudu, by później lepiej docenić efekt, poczuć, że się żyje? Ja uważam, że zawsze to, o co muszę mocniej walczyć lepiej satysfakcjonuje na koniec, chociaż z drugiej strony chciałabym żeby pewne rzeczy przychodziły mi łatwiej.... Nato... Recenzja książki Ogrody ciszy

Śmierć dla dobra ludzkości

28.09.2024

Lubicie powieści z pogranicza mitologii z nutką metafizyki tak przerażająco realna, że aż strach pomyśleć, co będzie, jeśli to wszystko naprawdę się wydarzy? Ja mam z tym różnie, ponieważ zdaję sobie sprawę z ogromu trudności w interpretacji. Tak właśnie było w przypadku książki Marka Grabowskiego pt. „Ogrody ciszy”. Ta historia jest tak niepokoją... Recenzja książki Ogrody ciszy

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@ewelinasieradzka0106
@ewelinasieradzka0106
2024-05-30
9 /10

OGRODY CISZY
@marekadamgrabowski
@bookedit.pl

"Ogro­dy Ciszy – hu­ma­ni­tar­ny obóz kon­cen­tra­cyj­ny nr4.
Ka­pi­tan Or­fe­usz Ape­iron, nasz obo­zo­wy psy­cho­log ite­ra­peu­ta.
Macie za­szczyt­ną misję do wy­ko­na­nia; misję eks­ter­mi­na­cji czę­ści spo­łe­czeń­stwa! Jest to trud­ne iod­po­wie­dzial­ne za­da­nie, ale wy­ko­na­nie go jest nie­zbęd­ne dla dobra ogółu! Naj­waż­niej­sze jest tutaj to, że nie cho­dzi tylko odo­ko­na­nie lu­do­bój­stwa, cho­dzi rów­nież owy­ko­na­nie tego wewła­ści­wy spo­sób! Nigdy nie za­po­mnij­cie otym, co jest naj­waż­niej­sze pod­czas lu­do­bój­stwa! Prawa czło­wie­ka!
Ale każ­de­mu można wy­tłu­ma­czyć, że za­bi­ja­my go tylko dla dobra jego sa­me­go."

Kolejny książka o której jest zdecydownie za cicho. Niby króciutka historia, a zarazem pokazująca co może stać się w przyszłości.OGRODY CISZY to bardzo ciekawa historia pokazująca przyszłość, która jest odwzorowana na II wojnie światowej, oraz obozach koncentracyjnych. Roboty które zastępują ludzi, tylko wyżsi rangą funkcjonariusze państwa mają jakiekolwiek przywileje (chociażby spacer po lesie) , ale chyba najbardziej w tej historii uderzyło mnie to, że ludzie zostali wyprania z całkowitego, samodzielnego myślenia. Postać Arlety żony Orfeusza jest tutaj najlepszym przykładem. A do tego ich synek....
Otfeusz, który wierzy, że jego praca faktycznie pomaga ludziom, aż do momentu gdy podczas jednej z sesji z numer 812713, który chciał żyć

...

× 1 | link |
@paulaczyta
2024-02-13
6 /10
Przeczytane

Lubicie mroczne wizję przyszłości?

Tutaj możecie zapoznać się z jedną z nich. W tej wersji ludzie są eksterminowani dla podobno ich własnego dobra.

Orfeusz, jest psychologiem w obozie koncentracyjnym, którego zadaniem polega właśnie na tym, aby przekonać ludzi, że dla ich własnego dobra będzie go żeby zginęli.

Ale czy to wszystko prawda, czy oszustwo?

Zagadkowa, mroczna, wciągająca historia, która może szokować, i skłaniać do refleksji. Ciekawie napisana i intrygująca.

× 1 | link |
@sylwiacegiela
2024-09-20
10 /10
Przeczytane
@chomiczek71
2023-12-29
9 /10
Przeczytane

Cytaty z książki

-Ja nie chce być dereżem.
-Co mogę powiedzieć... Chyba nikt nie chce być w pełni tym, kim jest.
-Ale ja bardzo chce być sobą! Nie chcę umierać!
-Każdy z nas wcześniej czy później umrze.
-Wyobraź sobie, ile dobra twoja śmierć przyniesie społeczeństwu.
-Może moje życie przyniosło by więcej dobra?
-A aborcja jest czym?
Żona rozłożyła ręce i niemal wyśpiewała:
-Aborcja jest rozkoszą!''
Żona Orfeusza, Areta to przykład baby, ameby bez moralności i mózgu-to najlepszy przypadek upadku ludzkości według mnie. I jej ulubione słowo ,,Zajebiste'' a jej ulubioną zabawą jest poniżanie innych i zabawa synkiem-embrionem.
-Hop, hop, hop! Synek skacze! - krzyczała Arlete, kozłując piłeczką, w któej przedtem umieściła embrion.
- Strach jest zawsze, kiedy idziemy ku jakiemuś celowi. Jest tym większy, jeśli cel jest słuszniejszy. Nie boimy się tylko przy ucieczce.
W czyn problem? - zapytał Orfeusz
- Ja się boję...
- Ale czego? - Orfeusz musiał dopytać. - Przecież tutaj jesteś w pełni bezpieczny.
- Tylko ja się nie boję tego co jest, ale tego, co będzie - wyjaśnił numer.
Orfeusz spojrzał mu prosto w oczy
- Czyżbyś się bał swojego przeznaczenia, swojej roli?
- Dokładnie tak - wykrztusił ledwo z siebie numer.
- To typowe (...) Strach jest zawsze kiedyś jedziemy ku jakiemuś celowi. Jest tym większy, jeśli cel jest słuszniejszy. Nie boimy się tylko przy ucieczce. Ja również się bałem, zanim tutaj przyszedłem. A teraz uwielbiam moją pracę.
- To chyba nie są podobne sytuacje.
- Wszystko jest z pozoru inne, a naprawdę podobne.
Idę obejrzeć naszego synka!
Podeszła do stolika, na którym leżała biała poduszka, a na niej Słoik Życia z embrionem.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl