Białystok 1950 rok. Miranda, córka przedwojennego oficera Wojska Polskiego, wraca z zesłania po dziesięciu latach katorżniczej pracy na dalekiej Syberii. Przez cały ten czas marzyła o domu, rodzinie, dawnym życiu. Tylko że tego dawnego życia już nie ma; nie ma tamtego domu ani tamtej rodziny i przyjaciół, a przedwojenny Białystok przestał istnieć. Ukochany ojciec dziewczyny nie żyje i nikt z bliskich nie chce o nim rozmawiać, jakby wszyscy nagle zapomnieli, że w ogóle był. Każdy jest zajęty własnymi sprawami i stara się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Doskonale daje sobie z tym radę matka Mirandy. Maria prowadzi podejrzane interesy, handluje czym się da, potrafi wszystko załatwić i na wszystkim zarobić. Dziewczyna nie może jej darować sprzeniewierzenia się dawnym, przedwojennym zasadom, uważa ją za winną całego zła, jakie dotknęło ich rodzinę. W dodatku Maria całkowicie usunęła z pamięci zmarłego męża, nawet wróciła do panieńskiego nazwiska. Między matką a córką narasta coraz większe napięcie… Czy obu tak ciężko doświadczonym przez los kobietom uda się wyjaśnić fałsz i nieporozumienia nagromadzone przez ten trudny czas? Inspirowana wspomnieniami rodziny autorki i opowieściami mieszkańców Białegostoku historia o trudnych latach wojny i niełatwych czasach powojennych, o dramatycznych decyzjach, konieczności dokonywania wyborów, walce o przetrwanie i tragicznych skutkach podejmowanych działań. Katarzyna Kołczewska – lekarz z wykształcenia, prywatny przedsiębiorca z wyboru, pisarka z zamiłowania. Właścicielka MiŚ-a, mentorka, trener biznesu, autorka bloga "Wyższy poziom przedsiębiorczości", pisarka poczytnych powieści obyczajowych i opowiadań. Przesiąknięta medycyną, która nadal pozostaje w sferze jej zainteresowań zawodowych i o której pisze w swoich książkach.
Odzyskać utracone
Katarzyna Kołczewska
7.1
/10
Ocena 7.1 na 10 możliwych
Na podstawie 8 ocen kanapowiczów
Na podstawie 8 ocen kanapowiczów
/o-9788380971608/n/odzyskac-utracone)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.1
/10
Ocena 7.1 na 10 możliwych
Na podstawie 8 ocen kanapowiczów
Na podstawie 8 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2017-07-04
ISBN: 978-83-8097-160-8, 9788380971608
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Seria:
Kobiety to czytają!
Kategoria:
Literatura piękna
Stron: 448
Autor
Katarzyna Kołczewska
Lekarz z wykształcenia, prywatny przedsiębiorca z wyboru, pisarka z zamiłowania, mentorka, trener biznesu, autorka bloga „Wyższy poziom przedsiębiorczości”, pisarka poczytnych powieści obyczajowych, opowiadań i publikacji prasowych. Przesiąknięta me...
Pozostałe książki:
/o-1315257/n/idealne-zycie)
/o-1313891/n/kto-jak-nie-ja)
/o-9788380971608/n/odzyskac-utracone)
/675cca9c8ecc012bf72dd4a06eb3cb99/n/wbrew-sobie)
/d0831df84b264653f1a4ee2445665d0a/n/stan-niewaznosci)
Wszystkie książki Katarzyna Kołczewska
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Trudne relacje matki i córki.
WYBÓR REDAKCJI
22.05.2020
Wszyscy znamy trudne lata II wojny światowej dla mieszkańców Polski i ościennych krajów. Znamy relacje tych, którzy zostali zesłani na katorżnicze prace na dalekiej Syberii. Tym razem autorka przeniosła nas w trochę zapomniane lata pięćdziesiąte ubiegłego wieku, w czas gdy powracają do kraju ci co ocaleli z wojennej pożogi. Taką bohaterką jest Mir... Recenzja książki Odzyskać utracone
@agulkag
× 12
Utracona przeszłość i miłość, która nie mija
2.12.2019
Wojna odbiła na wielu ludziach swoje piętno a życie po wojnie, nie było już normalnym życiem, nie dla tych, którzy nosili na swoich barkach bolesne doświadczenia. Każda rodzina ma do opowiedzenia jakąś wojenną historię. Jedna bardziej dramatyczną inna mniej. Autorka inspirując się prawdziwymi wydarzeniami z życia swojej rodziny, przekazała czyt... Recenzja książki Odzyskać utracone
@gala26
× 13
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
@bea-ta
2019-11-17
7
/10
Przeczytane
Lektury m. M.
przeczytane 2017
Zaskoczenie. Bardzo pozytywne.
Autorka sprawiła, że poczułam coś na kształt dumy. Że książka z serii „kobiety to czytają” jest książką dobrą. Że napisano ją z należytym przygotowaniem do tematu, z szacunkiem do ludzi, którzy przeżyli wojenne traumy, którzy muszą żyć ze świadomością upodlenia, którego zaznali i podłości, których się dopuścili… Że podczas lektury nie czułam się zażenowana z powodu poziomu prowadzonej opowieści, tanich emocji, sprawdzonych chwytów na wywołanie wzruszenia czytelniczek, nie czułam poirytowania próbując doszukać się jakiegokolwiek innego, niż pieniądze czy zobowiązania wobec wydawcy, sensu napisania danej powieści.
„Odzyskać utracone” to opowieść powstała w oparciu o strzępy rodzinnych wspomnień, o materiały dokumentalne dotyczące opisywanych czasów i miejsc oraz o wyobraźnię autorki.
Tematycznie: jeden z cięższych kalibrów. Wpływ okrucieństwa wojny na życie tych, którzy przeżyli. I w losach głównych bohaterek odnajdujemy znane prawdy:
- że ból, cierpienie, poniżenie rzadko uszlachetnia,
- że ofiary najczęściej muszą mierzyć się z prawdą o sobie, której wolałyby nie poznać, której w tzw. normalnych warunkach nigdy by nie poznały, o których jeden z bohaterów „Cynkowych chłopców” S. Aleksijewicz powiedział „A gdybym nie trafił na tę wojnę? Byłbym szczęśliwy… Nigdy bym się nie zawiódł na sobie samym i nie wiedział nic z tego, czego lepiej o sobie nie wiedzieć.”
- że trudno jest licytować przebyte cierpienia i tra...
Autorka sprawiła, że poczułam coś na kształt dumy. Że książka z serii „kobiety to czytają” jest książką dobrą. Że napisano ją z należytym przygotowaniem do tematu, z szacunkiem do ludzi, którzy przeżyli wojenne traumy, którzy muszą żyć ze świadomością upodlenia, którego zaznali i podłości, których się dopuścili… Że podczas lektury nie czułam się zażenowana z powodu poziomu prowadzonej opowieści, tanich emocji, sprawdzonych chwytów na wywołanie wzruszenia czytelniczek, nie czułam poirytowania próbując doszukać się jakiegokolwiek innego, niż pieniądze czy zobowiązania wobec wydawcy, sensu napisania danej powieści.
„Odzyskać utracone” to opowieść powstała w oparciu o strzępy rodzinnych wspomnień, o materiały dokumentalne dotyczące opisywanych czasów i miejsc oraz o wyobraźnię autorki.
Tematycznie: jeden z cięższych kalibrów. Wpływ okrucieństwa wojny na życie tych, którzy przeżyli. I w losach głównych bohaterek odnajdujemy znane prawdy:
- że ból, cierpienie, poniżenie rzadko uszlachetnia,
- że ofiary najczęściej muszą mierzyć się z prawdą o sobie, której wolałyby nie poznać, której w tzw. normalnych warunkach nigdy by nie poznały, o których jeden z bohaterów „Cynkowych chłopców” S. Aleksijewicz powiedział „A gdybym nie trafił na tę wojnę? Byłbym szczęśliwy… Nigdy bym się nie zawiódł na sobie samym i nie wiedział nic z tego, czego lepiej o sobie nie wiedzieć.”
- że trudno jest licytować przebyte cierpienia i tra...
× 4
|
link
|
Przeczytane
2018
ZZZ....oddane
Surowa,pełna cierpienia i smutku narracja.Doskonale ukazany konflikt pomiędzy matką i córką. Żal,rozgoryczenie,poczucie zdrady,niesprawiedliwości a chwilami też nienawiść. I setki pytań m.in jak żyć gdy przeżyło się zesłanie na Syberię.
"Odzyskać utracone" to opowieść inspirowana losami członków rodziny autorki.
Wspominanie lat wojennych to bolesny temat i nie każdemu udaje się go opisać bez patosu i ckliwości.
Kołczewskiej udało się pomimo chłodu jaki wieje z kart tej smutnej opowieści. Ten chłód jest uzasadniony.Skuł serca i myśli bohaterów,którzy w różny sposób radzili sobie z wojną,cierpieniem i śmiercią.
"Odzyskać utracone" dzieli wielka przepaść od innej książki o wojennych losach a mianowicie "My mieliśmy szczęście" G.Hunter.
Georgia Hunter spędziła wiele lat na skrupulatnym badaniu przeszłości lecz to co opisała trudno uznać za rzetelną relację.Wuj z żoną trafili do gułagu a na pytanie gdzie byli mówią : a nie wiemy,gdzieś tam,było dużo drzew i daleko do ludzi a najstraszniejsze to były czyhające w lesie skorpiony.
A wynotowanie z encyklopedii dat historycznych nie czyni książki autentyczną dlatego też polecam książkę naszej rodzimej autorki,która moim zdaniem zasługuje na miano pisarki. G.Hunter mówię - NIE.
"Odzyskać utracone" to opowieść inspirowana losami członków rodziny autorki.
Wspominanie lat wojennych to bolesny temat i nie każdemu udaje się go opisać bez patosu i ckliwości.
Kołczewskiej udało się pomimo chłodu jaki wieje z kart tej smutnej opowieści. Ten chłód jest uzasadniony.Skuł serca i myśli bohaterów,którzy w różny sposób radzili sobie z wojną,cierpieniem i śmiercią.
"Odzyskać utracone" dzieli wielka przepaść od innej książki o wojennych losach a mianowicie "My mieliśmy szczęście" G.Hunter.
Georgia Hunter spędziła wiele lat na skrupulatnym badaniu przeszłości lecz to co opisała trudno uznać za rzetelną relację.Wuj z żoną trafili do gułagu a na pytanie gdzie byli mówią : a nie wiemy,gdzieś tam,było dużo drzew i daleko do ludzi a najstraszniejsze to były czyhające w lesie skorpiony.
A wynotowanie z encyklopedii dat historycznych nie czyni książki autentyczną dlatego też polecam książkę naszej rodzimej autorki,która moim zdaniem zasługuje na miano pisarki. G.Hunter mówię - NIE.
× 4
|
link
|
Przeczytane
Z historią w tle
Obyczajowe
Wypożyczone z biblioteki
2019
Utracona przeszłość i miłość, która nie przemija
Wojna odbiła na wielu ludziach swoje piętno a życie po wojnie nie było już normalnym życiem, nie dla tych, którzy nosili na swoich barkach bolesne doświadczenia. Każda rodzina ma do opowiedzenia jakąś wojenną historię. Jedna bardziej dramatyczną inna mniej.
Autorka inspirując się prawdziwymi wydarzeniami z życia swojej rodziny przekazała czytelnikom niesamowicie emocjonalną opowieść. Mamy rok 1950, Białystok. Z zesłania po kilkunastu latach katorżniczej pracy na Syberii wraca Miranda, córka przedwojennego oficera Wojska Polskiego. Została wywieziona będąc dzieckiem, wraca już, jako dorosła kobieta. Przez cały ten czas marzyła o tym, żeby spotkać się z rodziną i odzyskać utracone lata. Okazuje się, że jej ukochany ojciec nie żyje, a matka nie jest tą samą kobietą i skrywa wiele tajemnic. Na domiar złego o ojcu nikt z jego bliskich nie chce rozmawiać a Maria całkowicie usunęła z pamięci zmarłego męża, wróciła nawet do panieńskiego nazwiska. Miranda ma ogromny żal do matki i obarcza ją winą za to, że tak łatwo zapomniała o mężu i, że zaniedbuje ciężko chorego na serce małego synka zajmując się podejrzanymi interesami. Matka natomiast stara się ze wszystkich sił, aby żyć normalnie i odbudować relacje z córką, która zachowuje się niczym obca osoba. Miranda z kolei jest zszokowana wszystkim, co ją tu spotyka. Zawieszona pomiędzy Syberią, gdzie spędziła lata młodości a wyobrażeniem o białostockim dzieciństwie „Utknę...
Wojna odbiła na wielu ludziach swoje piętno a życie po wojnie nie było już normalnym życiem, nie dla tych, którzy nosili na swoich barkach bolesne doświadczenia. Każda rodzina ma do opowiedzenia jakąś wojenną historię. Jedna bardziej dramatyczną inna mniej.
Autorka inspirując się prawdziwymi wydarzeniami z życia swojej rodziny przekazała czytelnikom niesamowicie emocjonalną opowieść. Mamy rok 1950, Białystok. Z zesłania po kilkunastu latach katorżniczej pracy na Syberii wraca Miranda, córka przedwojennego oficera Wojska Polskiego. Została wywieziona będąc dzieckiem, wraca już, jako dorosła kobieta. Przez cały ten czas marzyła o tym, żeby spotkać się z rodziną i odzyskać utracone lata. Okazuje się, że jej ukochany ojciec nie żyje, a matka nie jest tą samą kobietą i skrywa wiele tajemnic. Na domiar złego o ojcu nikt z jego bliskich nie chce rozmawiać a Maria całkowicie usunęła z pamięci zmarłego męża, wróciła nawet do panieńskiego nazwiska. Miranda ma ogromny żal do matki i obarcza ją winą za to, że tak łatwo zapomniała o mężu i, że zaniedbuje ciężko chorego na serce małego synka zajmując się podejrzanymi interesami. Matka natomiast stara się ze wszystkich sił, aby żyć normalnie i odbudować relacje z córką, która zachowuje się niczym obca osoba. Miranda z kolei jest zszokowana wszystkim, co ją tu spotyka. Zawieszona pomiędzy Syberią, gdzie spędziła lata młodości a wyobrażeniem o białostockim dzieciństwie „Utknę...
× 1
|
link
|
Przeczytane
* Własne
Polscy autorzy
Obyczajowe/Przygodowe/Dramaty
# Wyzwanie z Kanapy'24
Wspomnienie wojny/Obozy/Holocaust
Przedstawiona historia jest inspirowana losami rodziny Autorki. Opisuje wojenne oblicze Białegostoku, jak i zmieniony, zniszczony wybuchami bomb, rzezią ludności, ograbionym z mienia prywatnego i państwowego przez dwóch zaborców.
"Odzyskać utracone" ukazuje konflikt matki z córką pogłębiony o czasy, w jakich się rozgrywa. Brak zrozumienia przeżyć drugiej strony mimo podobnych doświadczeń okrucieństwa wojny. Jednak żyjąc kilkanaście lat z dala od siebie, po traumie rozdzielenia dziecka od matki, gojenie ran nie może przyjść łatwo.
Fabuła opisuje surowe czasy lat czterdziestych i pięćdziesiątych, więc surowy styl narracji tworzy spójną całość. Chłód i niezrozumienie, żal za straconym i trudność z pogodzeniem się z tym co zastaje Miranda po powrocie z zsyłki prowadzi do izolacji i większej niechęci w stosunku do matki. A matka, która straciła tak wiele próbując ratować swą rodzinę przed wywózką nie chce już wracać do przeszłości. Jej mottem stają się często powtarzane słowa, iż: "trzeba iść dalej, zapomnieć, przebaczyć, tak jak inni, żyć dalej". Czemu na początku nie chce się poddać Mirusia. Nie potrafi zapomnieć ani tego co straciła w Polsce, ani tego kim stała się na Syberii. Każda z nich nosi w sercu osobiste dramaty i nie łatwo im oswoić się z życiem pod jednym dachem w powojennej normalności.
"Przez ostatnich jedenaście lat życia niejednokrotnie zadawała sobie pytanie, jaką zbrodnię popełniła, że znalazła się w tamtym odległym, nieprzyjaznym ludzi...
"Odzyskać utracone" ukazuje konflikt matki z córką pogłębiony o czasy, w jakich się rozgrywa. Brak zrozumienia przeżyć drugiej strony mimo podobnych doświadczeń okrucieństwa wojny. Jednak żyjąc kilkanaście lat z dala od siebie, po traumie rozdzielenia dziecka od matki, gojenie ran nie może przyjść łatwo.
Fabuła opisuje surowe czasy lat czterdziestych i pięćdziesiątych, więc surowy styl narracji tworzy spójną całość. Chłód i niezrozumienie, żal za straconym i trudność z pogodzeniem się z tym co zastaje Miranda po powrocie z zsyłki prowadzi do izolacji i większej niechęci w stosunku do matki. A matka, która straciła tak wiele próbując ratować swą rodzinę przed wywózką nie chce już wracać do przeszłości. Jej mottem stają się często powtarzane słowa, iż: "trzeba iść dalej, zapomnieć, przebaczyć, tak jak inni, żyć dalej". Czemu na początku nie chce się poddać Mirusia. Nie potrafi zapomnieć ani tego co straciła w Polsce, ani tego kim stała się na Syberii. Każda z nich nosi w sercu osobiste dramaty i nie łatwo im oswoić się z życiem pod jednym dachem w powojennej normalności.
"Przez ostatnich jedenaście lat życia niejednokrotnie zadawała sobie pytanie, jaką zbrodnię popełniła, że znalazła się w tamtym odległym, nieprzyjaznym ludzi...
|
link
|
Przeczytane
@paulina.zakrzewska
2020-01-13
8
/10
Przeczytane
52 książki w 2019r.
@malinka.a
2019-12-30
7
/10
Przeczytane
Przeczytane w 2018
Lekka/ życiowa (przeczytane)
Wydawnictwo Prószyński i S-ka
@portana36
2019-11-23
6
/10
Przeczytane
Cytaty z książki
“ "Trzeba iść dalej, zapomnieć, przebaczyć, tak jak inni, żyć dalej" ”
Katarzyna Kołczewska
z książki
Odzyskać utracone
