Odliczając z Tobą

Opowieść z książki jest przeznaczona dla nastolatków, ale ja bym powiedziała, że jest dla każdego od nastoletniego wieku w nieskończoność. Bardzo gładko się ją czyta i łatwo jest sobie wyobrazić każdą z postaci. Zwłaszcza szalone psiapsi głównej postaci wersji damskiej:-) One niby wspierają ją jeśli ma jakieś problemy, zawsze coś tam doradzą, choćby było to niezbyt mądre. Najważniejsze jednak jest to, że są. Mogą się razem śmiać, rozmawiać na nastoletnie tematy i posiadają coś jeszcze. Mają w sobie taką dziecięcą nutę radości. Zupełnie jak moje młodsze dzieci, które są ufne, nie wybiegają w przyszłość i kochają się pomimo drobnych sprzeczek. Podkreślam to, ponieważ dodawały tej książce uroku i były jednocześnie zupełnie inne od głównej bohaterki. Sama Karina jest od nich dużo mądrzejsza, jednak nie chodzi tu tylko o jej rozwinięte rozumowanie. Od małego jej rodzice wychowywali ją bardzo rygorystycznie. Na czas musiała być w domu, słuchać kiedy mówili i tego, co mówili. Przez to wszystko wypracowali w niej traumę, która przychodzi nawet wtedy, kiedy ich nie ma w domu. Ona sama ich kocha, jednak teraz, kiedy wyjechali na miesiąc, w końcu zaczyna spokojnie oddychać. W szkole jest najlepszą uczennicą, co poznamy po wprowadzeniu. Nie przypuszczała jednak, że przyjdzie jej udzielać korepetycji chłopcu za którym szaleją tłumy dziewcząt. Karina zastanawia się co jest takiego w nim nie tak, że ma wszystko o czym każdy marzy, a nie potrafi się uczyć. Gdyby nie to, że została zmusz...