Monografia stanowi interdyscyplinarne studium badawcze problemu oceny wiarygodności zeznań świadków w procesie karnym. Jest to pierwsze opracowanie przedstawiające tę problematykę zarówno z punktu widzenia kryminalistyki, procesu karnego, jak i psychologii. Nie odnajdziemy tu jednak prostej odpowiedzi na pytanie jak przesłuchać świadka, aby uzyskać zeznanie szczere i pełne. Nie ma bowiem gotowej recepty na właściwe przesłuchanie świadka ani w przepisach proceduralnych, ani w kryminalistyce, ani też w psychologii. Wszystkie te źródła dają cenne wskazówki, jak przeprowadzać tę czynność, na co należy zwracać uwagę, jak modyfikować własne zachowania, dostosowywać pytania do okoliczności i możliwości świadka, pozostawiając jednak ogromny obszar na inwencję przesłuchującego i swobodę w poszukiwaniu skutecznych metod przesłuchania. Autorka prezentuje i konfrontuje te teoretyczne zalecenia z codzienną praktyką stosowaną w wymiarze sprawiedliwości.