Opinia na temat książki Obserwatorium

,,MROCZNE KARKONOSZE. NIEWYJAŚNIONE TAJEMNICE. HISTORIA RODEM Z ARCHIWUM X.’’ Meteorolodzy w obserwatorium na Śnieżce rejestrują serię niepokojących dźwięków, układających się w tajemniczy komunikat. Jednocześnie wokół najwyższego szczytu Karkonoszy pojawia się gigantyczna chmura. Mocno zwodnicza, niczym mitologiczna opowieść o syrenim śpiewie, kusi i przyciąga na zatracenie. Bo ludzie, którzy mają z nią kontakt, tracą zmysły, cierpią, a niektórzy znikają bez wieści.

Po zamknięciu ostatniej strony nasuwa się pytanie, Co to było? Nigdy nie czytałam tak niesamowitej historii, dziwnie zakręconej, a zarazem podstępnie wciągającej w wir akcji. Książka jedyna w swoim rodzaju wciąga nas to tego stopnia, że nie jesteśmy w stanie jej odłożyć, do momentu aż przeczytamy.

Cała fabuła wydaje się mocno zakręcona, taki galimatias i to, co najdziwniejsze to Jarosław Szczyżowski nie skupia się na bohaterach, tylko na zjawisku, na obserwowaniu i odczuwaniu. Sprawnie wciąga czytelnika, nie dając mu odpocząć, w całą historię, która wywołuje niedowierzanie. Na pozór lekki styl, nie zanudza, wręcz przeciwnie potęguje większą ciekawość i pobudza niesamowicie wyobraźnię. Bo autor to mistrz trików, niczym iluzjonista zaskakuje efektami pozornie sprzecznymi z logiką, bawi się czytelnikiem, wodzi go za nos, ale wbrew pozorom zaczyna to nam się podobać i z chęcią się temu poddajemy. Literacki majstersztyk, pomimo braku dynamicznej akcji, autor potrafił wprowadzić, tak gęstą atmosferę, że aż gęsia skórka pojawia się na ciele.

Każdy pisarz w swojej opowieści daje nam cząstkę siebie, ile w tej historii jest samego Szczyżowskiego?

Bernardem de Fallois, twierdził, że „najważniejszą umiejętnością pisarza jest przykuwanie uwagi czytelników”. Nie ulega wątpliwości, że Szczyżowski to potrafi, ale Jarosław Szczyżowski to przede wszystkim zaskakujący finał.