Z okładki: Kogo interesuje mój życiorys? Najmniej mnie samego. Wyjątkiem mogą być czytelnicy, którzy w konfliktach bohaterów dopatrują się jakiegoś udziełu samego autora. Istotnie moje zainteresowanie w ej dziedzinie jest duże i trwa bez przerwy. Obowiązek i przeżywanie "cudzych" spraw towarzyszą mi stale - w szczenięcych latach na wsi, poprzez gimnazjum, studia pedagogiczne, ze szczególnym nasileniem podczas pełnienia nauczycielskiego zawodu, niezwykle absorbującego, ale dającego wiele możliwości do obserwacji istotnych dla pisarza. Owocem tych przeżyć jest I nagroda na konkursie "Głosu Nauczycielskiego" (1938 r.) za opowiadanie pod tytułem Nad Dunajcem pachnie siano. Okupacjia znów rzuciła mnie w rodzinne górskie ustronie. Wspólnie z ukrywającymi się tam lekarzami, prawnikami, nauczycielami prowadzimy jkonspiracyjnie szkołę średnią. Po wojnie szereg reportaży, felietonów, praca w rozgłośni Polskiego Radia w Bydgoszczy, a w ostatnich latach w czasopiśmie społeczno-kulturalnym "Pomorze". Szczególnie cenię sobie spotkania z mieszkańcami Ziem Odzyskanych, niejednokrotnie bohaterami moich pierwszych książek, żyjącymi w nowych, zmienionych warunkach. Ten nowy człowiek i wszystko, co kształtuje jego świadomość społeczną i moralną, szczególnie mnie interesuje, jest tworzywem artystycznym moich książek. Władysław Dunarowski