O SZCZĘŚCIU to nie tylko monografia pojęcia, ale raczej wielka, jak ją sam Profesor nazywa, summa de beatitudine, zbierająca najważniejsze myśli głównych twórców na temat szczęścia. Przedstawia zagadnienie szczęścia z najróżniejszych stron i perspektyw, przywołując różne czasy. Pełno w niej anegdot, przykładów, opowieści o pisarzach, artystach, poetach, filozofach, politykach. Tatarkiewicz stara się w ów charakterystyczny dla siebie, obiektywizujący sposób ocenić i docenić każdą koncepcję, każdy pomysł na szczęście. Zastanawia się, jak ma się ono do cierpienia, do nieszczęścia, do spokoju, zadowolenia czy pragnienia. A także w jakim stopniu zależy od naszej woli i natury, a w jakim musimy po prostu na nie poczekać.
O szczęściu
Władysław Tatarkiewicz
9
/10
Ocena 9 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
/b29325e7-2ba9-4b91-899f-ec7e9d252d75/n/o-szczesciu)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
9
/10
Ocena 9 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2015-01-28
ISBN: 978-83-01-18093-5, 9788301180935
Wydawnictwo: PWN - Naukowe PWN
Seria:
Wielcy Filozofowie
Kategorie:
Filozofia,
Naukowe i popularnonaukowe
Stron: 576
Mamy 5 innych wydań tej książki
Autor
/b79dcb67a1dfc3e06b262f11d584cfd2/n/wladyslaw-tatarkiewicz)
Władysław Tatarkiewicz
Urodzony 3 kwietnia 1886 roku w Polsce (Warszawa)
Polski filozof, historyk filozofii, estetyk i historyk sztuki. Był wnukiem Jakuba Tatarkiewicza. Ukończył gimnazjum filologiczne w Warszawie. W 1905–10 studiował m.in. w Zurychu, Paryżu, Berlinie, Marburgu. Doktoryzował się u H. Cohena Układ pojęć ...
Pozostałe książki:
/o-1111005/n/historia-filozofii-t-1-3)
/b29325e7-2ba9-4b91-899f-ec7e9d252d75/n/o-szczesciu)
/o-9788301180645/n/historia-filozofii-tom-2)
/o-9788301181734/n/historia-estetyki-tom-2)
/o-9788301180638/n/historia-filozofii-tom-1)
/84a5fc16-e0e2-400d-a16f-ae08662d6112/n/historia-estetyki-t-3)
/o-9788301181710/n/historia-estetyki-tom-1)
/o-9788301180652/n/historia-filozofii-tom-3)
/o-1163943/n/dzieje-szesciu-pojec)
/o-399773/n/o-doskonalosci-wybrane-eseje)
/o-532354/n/szkola-marburska-i-jej-idealizm)
/o-1161232/n/wspomnienia)
/o-396255/n/wybor-pism-estetycznych)
Wszystkie książki Władysław Tatarkiewicz
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Książka O szczęściu nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?
️ Napisz pierwszą recenzje
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Filozofia_teologia_2
"Nie myślmy o szczęściu. Przyjdzie - zrobi niespodziankę, nie przyjdzie - nie zrobi zawodu"(*)
Nie za często ostatnio sięgam po klasyczne traktaty filozoficzne (mimo, że to tym razem tekst XX-wieczny, to formą wpisuje się w wielowiekową tradycję pisarstwa humanistycznego). Tego typu literatura motywuje mnie do pytań o sens takich publikacji, w szczególności o wartość filozoficznych rozważań społeczno-psychologicznych w świecie, w którym badania szczegółowe prowadzone są równolegle na tym polu z sukcesami przez inne nauki. Finalnie interesowała mnie techniczna strona argumentacji i stosunek ilościowy uprawianej w filozofii hermeneutyki do metody naukowej znanej z doświadczalnych badań o człowieku.
Władysław Tatarkiewicz „O szczęściu” zaczął pisać w 1938 roku, a ostateczne tekst został wydany po wojnie i uzupełniany w następnych latach. Wyszła praca momentami inspirująca, czasem z głębokimi prawdami, ale i fragmentami archaiczna oraz wybiórczo jednostronna. Autor dokonał przeglądu literackich mniemań o szczęściu i filozoficznych rozważań uzupełnionych badaniami psychologicznymi. Całość jest przydługa i monotonna, mimo że nie żałuję tej lektury. Nikt już chyba tak pięknie, z rozbudowanym wachlarzem środków stylistycznych i szaleństwem synonimów, nie pisze. Istna kopalnia inspiracji dla pisarzy i w ogóle każdego, kto chce upiększać własne słownictwo.
Praca ma konstrukcję pseudo-monografii. ‘Pseudo’, bo nie została oparta na jednej tezie, co utrudnia po...
Nie za często ostatnio sięgam po klasyczne traktaty filozoficzne (mimo, że to tym razem tekst XX-wieczny, to formą wpisuje się w wielowiekową tradycję pisarstwa humanistycznego). Tego typu literatura motywuje mnie do pytań o sens takich publikacji, w szczególności o wartość filozoficznych rozważań społeczno-psychologicznych w świecie, w którym badania szczegółowe prowadzone są równolegle na tym polu z sukcesami przez inne nauki. Finalnie interesowała mnie techniczna strona argumentacji i stosunek ilościowy uprawianej w filozofii hermeneutyki do metody naukowej znanej z doświadczalnych badań o człowieku.
Władysław Tatarkiewicz „O szczęściu” zaczął pisać w 1938 roku, a ostateczne tekst został wydany po wojnie i uzupełniany w następnych latach. Wyszła praca momentami inspirująca, czasem z głębokimi prawdami, ale i fragmentami archaiczna oraz wybiórczo jednostronna. Autor dokonał przeglądu literackich mniemań o szczęściu i filozoficznych rozważań uzupełnionych badaniami psychologicznymi. Całość jest przydługa i monotonna, mimo że nie żałuję tej lektury. Nikt już chyba tak pięknie, z rozbudowanym wachlarzem środków stylistycznych i szaleństwem synonimów, nie pisze. Istna kopalnia inspiracji dla pisarzy i w ogóle każdego, kto chce upiększać własne słownictwo.
Praca ma konstrukcję pseudo-monografii. ‘Pseudo’, bo nie została oparta na jednej tezie, co utrudnia po...
|
link
|
Przeczytane
MI
@Migotka_3
2014-02-02
10
/10
Przeczytane
@nott4
2009-05-20
10
/10
Przeczytane
Cytaty z książki
“Gdy człowiek doznaje w życiu wielu cierpień, to mają one tendencję do obejmowania całej jego świadomości (...). Jeśli w polu widzenia świadomości przeważa kolor czarny, to świadomość ma tendencję do widzenia i reszty pola na czarno. Cierpienia doznane rozrastają się w świadomości jak kręgi na wodzie, w którą rzucony został kamień (...).”
/b79dcb67a1dfc3e06b262f11d584cfd2/n/wladyslaw-tatarkiewicz "Władysław Tatarkiewicz")
