Miniatury prozą.
Kolejna porcja absurdu tym razem w formie rozmów i wywiadów.
„Długie, nocne Polaków rozmowy” (cytat z wiersza Mickiewicza "Do matki Polki") – to wyrażenie, które weszło do języka potocznego. Słowa te określają charakter społeczeństwa wciąż trapionego niewolą i nigdy z nią się niegodzącego, a tym samym przyzwyczajonego do atmosfery spisku i buntu, konspiracji i tajnej, organizowanej nocą walki z wrogiem. Wiersz Mickiewicza przyczynił się do rozpowszechnienia takiej wizji spiskującego Polaka.
Kolejna porcja absurdu tym razem w formie rozmów i wywiadów.
„Długie, nocne Polaków rozmowy” (cytat z wiersza Mickiewicza "Do matki Polki") – to wyrażenie, które weszło do języka potocznego. Słowa te określają charakter społeczeństwa wciąż trapionego niewolą i nigdy z nią się niegodzącego, a tym samym przyzwyczajonego do atmosfery spisku i buntu, konspiracji i tajnej, organizowanej nocą walki z wrogiem. Wiersz Mickiewicza przyczynił się do rozpowszechnienia takiej wizji spiskującego Polaka.