Opinia na temat książki Noc cudów

"Jaka cien­ka gra­nica jest mię­dzy sławą a uni­ce­stwie­niem. Dziś uwiel­bia cię cały świat, a ju­tro nie­na­wi­dzi. Dziś ob­sy­puje cię zło­tem, ju­tro odzie­ra z ostat­niego ubra­nia – po­my­ślała."

Na wigilijny wieczór Małgorzata zawsze czekała z utęsknieniem, spędzając ten wyjątkowy czas w gronie bliskich. Teraz, gdy wszystko jest pieczołowicie przygotowane do świętowania, odbiera telefon z wiadomością, że córka, na którą tak długo czekała, nie przyjedzie. Zawiedziona wspomina szczęśliwe chwile, gdy nagłe pukanie do drzwi wyrywa ją z odrętwienia. W progu stoi obca kobieta, która, korzystając z zaproszenia, przysiada się do świątecznego stołu. Po początkowych uprzejmościach zaczyna snuć barwną opowieść pewnej wielkiej miłości ...

Sięgając po książkę, liczyłam na pełną ciepła historię, która wprowadzi mnie w świąteczny nastrój. Nie spodziewałam się, że już po chwili przeniosę się do czasów międzywojennej Łodzi, gdzie poznam poruszającą historię wyjątkowej kobiety. Regina Majer jest osobą niezwykle empatyczną, o wielkim sercu. Nieszczęśliwa w małżeństwie, dawno pogrzebała marzenia o macierzyństwie, koncentrując się na działalności charytatywnej. Niespodziewanie los uśmiecha się do niej, wprowadzając w jej życie zaskakujące zmiany. „Życie mija bezpowrotnie, fundując nam dobre i złe chwile, ale to, co po nas pozostaje, to nie tylko rzeczy, które nagromadziliśmy. Jest jeszcze pamięć. Ona nie umiera nigdy.” Ten piękny przekaz wybrzmiewa na stronach powieści, skłaniając do refleksji nad tym, co naprawdę istotne. Ukazuje nie tylko radosne chwile, ale przede wszystkim gorzkie, tragiczne doświadczenia. Przedstawia wyraźny kontrast w społeczeństwie, od przepychu i bogactwa po przewrotność losu, głód, biedę i walkę o przetrwanie. Opowiada także o niezwykłej mocy Wigilii, która sprawia, że wszystko staje się możliwe…