Opinia na temat książki Nigdy nas tu nie było

„ To było teraz moje życie, wieczne czekanie, aż nadejdzie nieuniknione.” (str.100)

Jest to historia przyjaźni Emily i Kristen. Znały się od czasu studiów, były nierozłączne. Jedna nie mogła się obejść bez drugiej. Emily była zadowolona z pracy, marzyła o awansie i znalezieniu wspaniałego partnera. Jej poprzednie związki nie należały do udanych. Razem podróżowały, zwiedzając kolejne kraje, relaksując się i odpoczywając. Jednak incydenty, które miały miejsce w Chile i Kambodży na zawsze zmieniły ich życie i odbiły się na ich psychice.

Emily miała koszmary, ataki paniki, była bezradna i bała się. Kristen starała się jej pomóc. Lecz co jest warte życie w ciągłym strachu? Emily poszła na terapię nie dając sobie rady ze sobą. Wiedziała też że tam nie powie prawdy.

Mimo iż dwa wyjazdy zakończyły się niefortunnie Kristen namawiała przyjaciółkę na kolejny wypad. Poznała też mężczyznę w obecności, którego czuła się dobrze, choć bała się poważnych związków.

Emily kochała przyjaciółkę, lecz w jej obecności czuła się coraz mniej komfortowo. Kristen była zaborcza. Zawsze stawiała na swoim. Narzucała swoją wolę. Zrezygnowała z pracy w przeprowadziła się blisko Emily. Relacje między przyjaciółkami stawały się coraz bardziej dziwne. Brakowało dawnej bliskości i otwartości. Pojawiły się wątpliwości czy mogą sobie ufać wzajemnie. W ich relacjach zagościł niepokój.

Kristen robiła wszystko by jak najwięcej czasu spędzać z przyjaciółką. Nieoczekiwanie pojawiała się w miejscach, które odwiedzała Emily. Stopniowo odkrywała fakty, które Kristen przed nią ukrywała. Dowiedziała się, że Kristen manipulowała ludźmi, odkąd była mała. Starała się uwolnić od przyjaciółki, której przyjaźń stawała się coraz bardziej toksyczna.

Później nadszedł czas na ujawnienie prawdy i przyjęcia konsekwencji z tym związanych.