Książka jest pierwszą, pionierską próbą monograficznego opisu dorobku Jerzego Stempowskiego. Autor postawił sobie zadanie niełatwe - musiał łączyć hermeneutykę z oglądem historycznym, lecz udało mu się dokonać tej metodologicznej fuzji w sposób ciekawy i nie budzący w zasadzie sprzeciwu.