Opinia na temat książki (Nie)poskromiony Bart

@przyrodazksiazka @przyrodazksiazka · 2024-10-11 09:42:22
Przeczytane
Książkę czyta się lekko i przyjemnie. To taki styl, gdzie płyniemy wraz z wydarzeniami i nie mamy ochoty przerywać lektury ani na moment. Autorka bardzo dobrze wytłumaczyła z wcześniejszych przeżyć jaki kto był i dlaczego taki się stał. Podeszła do tego pod względem psychologicznym i uczuciowym. Pokazała też, że każdy z nas ma prawo być wartościowy i to wspaniałe uczucie przelała na postacie. Bardzo podobało mi się to, że pomimo faktu iż jest to tom trzeci, spokojnie można go przeczytać bez obaw, że czegoś nie zrozumiemy. Zadbała tutaj o każdy detal, o najmniejsze drobnostki, by po skończeniu nie było rzeczy, które nam się nie zgadzały. Zwróciła też uwagę na to, że nie ważne ile ma się lat, każdy z nas potrafi popełniać błędy i najważniejsze w tym wszystkim jest to, by kolejnym razem mieć je w głowie i wybierać właściwie. Czasami dawała nam drobną podpowiedź co do dalszych wydarzeń, ale było ono bardziej skupione na słowie, które mogło później oznaczać wszystko, a nas bardzo ciekawiło od której strony będzie się ono liczyło. Historia rozgrywa się wpierw z dzieciństwa, później teraźniejszości, lecz mamy innym drukiem poutykane wspomnienia do których ktoś tutaj wraca. Maja one nam wytłumaczyć dlaczego są w obecnym miejscu i czemu tak diametralnie musieli się zmienić. Same rozdziały nie są długie, ale za to bardzo energiczne, tam wciąż coś się dzieje. Nawet zwykła rozmowa w łóżku może przemienić się w nerwowe wymiany zdań, w wyrzucenie z siebie emocji, które zalegają u nich z powodu wcześniejszych wydarzeń. Zdarzają się tu słowa niecenzuralne, jakby miało zostać zaznaczone w jakim przedziale wiekowym książka została spisana. Pomimo tego, że początkowo można bohaterów osądzić, to jednak później zobaczymy, że mieli spore tajemnice, które zmieniły ich życie obecne nie tylko ze względów psychicznych, ale i fizycznych. Ta historia to prawdziwa walka o siebie i bliskich, gdzie kiedy jedno się pogrąża, drugie potrafi wyjść mu na ratunek. W opowieści przejawiają się tematy narkotyków i trudnej przeszłości. Z pewnością powinny przeczytać ją osoby pełnoletnie. Mnie wkręciło od początku, dlatego bardzo ją wam polecam:-)
Ocena:
Data przeczytania: 2024-10-09
× 2 Polub, jeżeli spodobała Ci się ta opinia!
(Nie)poskromiony Bart
(Nie)poskromiony Bart
Agnieszka Kotuńska
9.3/10
Cykl: Nieposkromiona, tom 3

Czy w życiu można pogubić się tak bardzo, że odnalezienie drogi do szczęścia okazuje się niemożliwe w pojedynkę? Oczywiście, że tak. Bart nie ma łatwego startu w życiu, jego własne wybory również ...

Komentarze

Pozostałe opinie

Czy w życiu można pogubić się tak bardzo, że odnalezienie drogi do szczęścia okazuje się niemożliwe w pojedynkę? Oczywiście, że tak. Życie Barta nigdy nie było łatwe. Po śmierci rodziców chłopak prze...

Czekałam na tę książkę długo, Bart od początku serii mnie intrygował i irytował. Jego historia nie należy do łatwych, a to głównie dlatego, że czuł się niegodny. Niegodny dobrego życia, niegodny miło...

FA
@magdajaros03

Wchodząc w mroczny i niebezpieczny świat Victorii, Alexa i Slad'a nie spodziewałam się, że tak się zżyję z bohaterami i z tak dużym utęsknieniem i niecierpliwością będę czekać na kolejne historie z...

🩵Historia Barta jest trudna,ponieważ chłopak chcąc zapomnieć o przeszłości znajduje ukojenie w narkotykach.Jego opowieść pokazuje jak niewiele trzeba,by nie mieć ochoty do życia,pragnąć zapomnieć o c...

© 2007 - 2024 nakanapie.pl