Naśladowca

„Naśladowca” to debiut brytyjskiej autorki Nadine Matheson, który równocześnie jest początkiem cyklu kryminalnego z komisarz Anjelicą Henley. I tak, okładka ma oddanie w fabule, książka pod względem brutalności morderstw i dokładnością opisów zbrodni, porzucenia ciał jest bardzo dosadna, więc nie polecam czytać jej przy jedzeniu! Historia kręci się wokół zbrodni, która bardzo mocno przypomina te popełnione ponad dwa lata temu, gdy w Londynie grasował seryjny morderca Peter Olivier. Teraz odsiaduje on wyrok dożywocia, więc chyba nie jest możliwe, by to on stał za aktualnymi wydarzeniami? Sprawie przygląda się Anjelica Henley, która ujęła Oliviera po długim i wyczerpującym śledztwie, a towarzyszy jej w tym młody stażysta. Sprawa łatwa nie jest, tropy ciężko dostrzec, świadków brak… Czy jedyną opcją jest więc kontakt z Olivierem? Fabuła sprawnie łączy życie zawodowe i prywatne głównych postaci, przez co czytelnik w pełni rozumie problemy z jakimi się borykają. To postacie z potencjałem, z początku może się nawet wydawać, że jest ich za dużo, ale szybko można to sobie uporządkować, tak by nie nastręczało to przy lekturze żadnych trudności. Akcja toczy się w miarę szybko, rozdziały są krótkie, twisty fabularne zaskakują. Atmosferą książka przypomina mroczne, duszne, brudne skandynawskie kryminały, w którzy toczy się gra pomiędzy śledczym a psychopatycznym seryjnym mordercą. Mimo że sama nie przepadam za aż taką brutalnością opisów zbrodni, to jednak autorka zaciekawiła mnie n...

Seryjny morderca w uszach miłośnika kryminałów brzmi dobrze, a teraz pomnóż to razy dwa. Tak, dokładnie tak! Tym razem mamy psychopatę i jego naśladowce, który stara się być ,,lepszy" niż pierwowzór. Do tego ona, Anjelica, inspektor londyńskiej policji wsparta kolegami z zespołu.

Ta powieść to miód na serce dla wszystkich kochających śledztwa. To ono jest sednem powieści. Trudne, zawiłe, pełne emocji. Momentami czułam się jak uczestnik zdarzeń, siedziałam z salce i razem z policjantami kompletowałam fakty.

Do tego warstwa obyczajowa, w końcu wszystko musi powstać na silnych fundamentach. Jednak ona nie dominuje, jest zgrabnym dodatkiem, pomaga wejść w życie bohaterów i wiąże nas z nimi emocjonalnie.
To wszystko idealnie ubarwione warstwą psychologiczną.

Autorka nie prześlizgnęła się po temacie, stworzyła wielowarstwową #powieść
Nie czytałam tej książki, ja ją smakowałam. Jeździłam po ulicach Londynu i odkrywałam jego mroczne oblicze. Rozkoszowałam się tym wszystkim co lubię w kryminałach, bo dostałam to w tej powieści. Podane w płynnej formie, treściwie, soczyście. Bez zbędnej makabry, ale przerażające do szpiku kości. Dokładnie tak jak #lubie

Jeśli ktoś pisze taki #debiut to wpisuję na listę #mustread i chcę każdą książkę jaka wyjdzie spod pióra autorki.

Londyn, zostają znalezione rozczłonkowane zwłoki, za kilka dni następne, na ciałach ofiar znajduje się charakterystyczny znak. To już było, taki sam znak na swoich ofiarach zostawiał Peter Olivier ale ten jest w więzieniu, odsiaduje wyrok dożywocia. Ktoś ewidentnie naśladuje seryjnego mordercę. Do śledztwa zostaje przydzielona inspektor Henley, to ona pracowała też przy śledztwie Oliviera, to przez niego omal nie straciła życia kiedy dźgnął ją nożem, na pewno nie potrafi pozbyć się traumy psychicznej, jednak mimo ogromnego stresu musi iść do więzienia i porozmawiać z Peterem. Ten nie chce współpracować a naśladowca morduje kolejne osoby.

Książka jest debiutem, co chwilami wydaje się aż niemożliwe, i zarazem początkiem serii. Emocje wylewają się z każdej strony a akcja ani na chwilę nie zwalnia tempa, nie potrafiłam się też domyślić kto jest naśladowcą. Ciekawy jest też tu wątek Henley, nie tylko pani inspektor ale też matki i żony, która chciałaby być dobrą mamą, mieć wsparcie w mężu, jednak narażanie rodziny na niebezpieczeństwo i dawny romans kobiety wcale w tym nie pomagają. Poza tym pierwszy raz spotykam się z takim wątkiem gdzie jeden seryjny morderca, ściga drugiego i tylko po przeczytaniu książki, możecie się dowiedzieć jak to się skończy.

O tej książce powinno być głośno ja żałuję, że tak późno po nią sięgnęłam. Właśnie zaczęłam drugi tom i już Wam mogę zdradzić, że to będzie petarda, szykujcie się na gorącą premierę.

"Naśladowca" to mocny debiut, a zarazem początek serii kryminałów z komisarz Anjelicą Henley, autorstwa Nadine Matheson.

Przypadkowe osoby znajdują na różne części ciała rozrzucone po jedynej z dzielnic Londynu. Nie wiadomo czy należą do jednego człowieka, czy ofiar jest więcej. Rozpoczyna się szeroko zakrojone śledztwo z komisarz Henley na czele, która kilka lat wcześniej spotkała się z podobnym schematem działania seryjniaka obecnie odsiadującego wyrok.

Atutem jest wartka akcja i jej zaskakujące, przyprawiające o dreszczyk emocji zwroty. Nowe, niespodziewane dla sprawy fakty, są tak umiejętnie odkrywane, że napięcie nie opuszcza nas nawet na chwilę. Niezwykle spójna fabuła, niepozbawiona kilku smaczków na temat życia prywatnego głównych bohaterów. Uczestniczymy w kolejnych etapach śledztwa, ale mamy też wgląd w umysły wszystkich świetnie wykreowanych postaci. Sprawa wciąż ewoluuje, a my zaczynamy wątpić, czy to naśladowca, czy może aresztowano niewinnego człowieka? Siedmiokrotnie dożywocie to nie przelewki, a skazany nigdy nie przyznał się do winy.

"Naśladowca" to mocny i brutalny kryminał, który na dłużej zagości w mej pamięci.