"Debiutancka książka młodego profesora filologii klasycznej. Rozprawa przedstawia słynne dziś rozróżnienie dwóch żywiołów: apollińskiego i dionizyjskiego. Opozycja obu tych pierwiastków miała przede wszystkim wyjaśniać istotę sztuki greckiej, ale stała się jedną z najpopularniejszych kategorii estetyki i kultury XX w. Autor wyjaśnia, czym tak naprawdę jest żywioł dionizyjski, na czym polega istota antycznej tragedii i co znaczy, że ""istnienie świata usprawiedliwione jest tylko jako zjawisko estetyczne""."