Nadużycia seksualne w Kościele

„Bo nie ma nic ukrytego, co by nie miało być ujawnione, ani tajemnicy, która by nie została poznana i nie wyszła na jaw” (Łk 8,17) – i oto szokujący zakres wykorzystywania seksualnego w Kościele katolickim wychodzi na jaw. Ciało Chrystusa pokryte jest wrzodami, których nie da się już ukryć pod kapłańskimi szatami. Pojawiają się wciąż nowe rewelacje, nowe skandale. Statystyki pokazują: osiemdziesiąt procent nadużyć seksualnych w Kościele katolickim jest popełnianych przez księży na chłopcach w różnym wieku. Arcybiskup Georg Ganswein mówił w tym kontekście o„11 września Kościoła katolickiego”. Gdyby ta otchłań najcięższych grzechów pozostała ukryta pod płaszczem milczenia, tolerancji i tuszowania, żadna zmiana, żaden powrót, żadne oczyszczenie nie byłoby możliwe.

W tej książce Gabriele Kuby bada przyczyny katastrofy, nazywa grzechy po imieniu i wskazuje sposoby oczyszczenia i nawrócenia. Patrzy na sprawców i ofiary: Jezus może i chce uzdrowić osoby skrzywdzone i uwolnić sprawców z otchłani grzechu.

Nie chodzi tylko o występki osób z poważnymi zaburzeniami psychicznymi, ale o strukturalną sekularyzację duchowieństwa, która zaślepia nas na moralny upadek wynikający z zepsucia doktryny. Uczestnictwo, pomniejszanie, banalizowanie, lekceważenie, czekanie na lepsze czasy i sofistyczne rozróżnienia między nietykalną doktryną a duszpasterskim dostosowaniem do ducha czasu, aż po utratę wyraźnie chrześcijańskiego charakteru, nie pomagają ani Kościołowi, ani światu wyjść z tego kryzysu, w którym tak naprawdę tylko prawda może mieć wyzwalający efekt.
Z przedmowy Gerharda Ludwiga kardynała Mullera