Poetycki debiut Dobaczewskiej przypada na pierwsze lata niepodległej Polski. W 1911 r. ukazał się jej debiutancki wiersz w wileńskim piśmie młodych Pobudka. Właściwy debiut jednak przypada na rok 1920, kiedy to Wielkopolska Księgarnia Nakładowa w Poznaniu wydała jej pierwszy tomik poezji Na chwałę słońca, w którym poetka przedstawiła nastroje charakterystyczne dla poezji pierwszych lat niepodległej Polski, nieodłącznie związane z ukochanym Wilnem. Kolejne jej tomiki Wilno (1922) i Nasza dola (1932) również swą treścią nawiązywały do regionu wileńskiego, gdzie radość życia i piękno okolic miasta wplecione zostały w sytuację historyczną i kulturową regionu.