Opinia na temat książki Mursz

„Mursz” Ewy Przydrygi przesłuchałam już jakiś czas temu. Postanowiłam, że to będzie moja ostatnia próba polubienia się z piórem autorki. Nie wiem, czy to ja się zmieniłam czy styl pisarki, ale ostatnie jej książki jakoś do mnie nie trafiały. Jak było w tym przypadku?

Pola wyszła ze szpitala i próbuje się ogarnąć w nowej rzeczywistości bez męża i syna. Podczas terapii nawiązała bliższą znajomość z Kasandrą. Niedługo potem dostaje od niej list, który wskazuje na kolejną podjętą przez nią próbę samobójczą. Mimo, że udaje się ją odratować, to Kasandra pozostaje nieprzytomna. A słowa zawarte w liście odkrywają dość poważną tajemnicę, w którą Pola postanawia się zagłębić.

Muszę przyznać, że tutaj było lepiej niż w „Topielisku”. Przede wszystkim wiem, że Pola to wszystko przeżyła, a nie wyobraziła w swojej głowie. Mamy tutaj kilka linii czasowych i różnych narracji, które bardzo mi się plątały. Wiem, że to były części układanki, które trzeba było dopasować, ale mnie kompletnie się nie udawało. Musiałam bardzo mocno walczyć by utrzymać swoją uwagę na fabule. Główna bohaterka, która mnie niezmiernie denerwowała i mnóstwo wątków pobocznych sprawiło, że nawet nie zapamiętałam dobrze zakończenia. To wszystko utwierdziło mnie w tym, że książki autorki są po prostu nie dla mnie. Nie mam pojęcia czy zmienił się jej styl, czy to ja stałam się bardziej wymagająca, ale nie będę już więcej próbować. Wyczytałam wszystko co miałam na półce i myślę, że starczy.