Mr. President

Jestem rozczarowana, a tak bardzo chciałam być oczarowana. Coś pani Evans nie poszło, albo zwyczajnie nie umiem docenić kunsztu.
Mr. President to nie jest zła książka, ale nie jest też dobra. Jest kompletnie nijaka, żadna, bez polotu, pomysłu i lekkości.
Wiem, że nie każdy romans musi kipieć humorem, ale na poważnie też się da zrobić to dobrze.
Czego się pani Evans nie udało wykonać.

Pomysł był. Syn zamordowanego, kochanego przez obywateli USA prezydenta, wręcz urodzony do swojej roli rozpoczyna kampanię. Mężczyzna wyjątkowy, inteligentny, przystojny i władczy. Nie ruchadło, chociaż też nie świętoszek. No ideał.
I ona, młodsza od niego o jakieś 13 lat, córka byłego senatora, jako dziecko zaoferowała pomoc w kampanii a on ją właśnie przyjął.
Tylko on tej pomocy, coś czuję, nie przyjął dla samych jej zdolności… Uroda swoją rolę też tu odegrała.

Pół książki krążą koło siebie, nawet się nie całują. I to naprawdę mógłby być atut. Bo ja lubię podchody, przyciąganie, wiszące napięcie, tylko, że tutaj tego totalnie nie ma. Przy takich opisach i takim prowadzeniu akcji spodziewałabym się fajerwerków chemii a jest niewypał.
O samej stronie politycznej się nie wypowiem, jest bo jest, ale mnie to akurat bawi najmniej.

Napaliłam się na Pana Prezydenta. Do tego stopnia, że jak zorientowałam się, że historia ma swoją bezpośrednią kontynuację i zakończenie w części drugiej to natychmiast sobie tę drugą książkę zorganizowałam. Tylko, że tera...