Opinia na temat książki Momo

"Bo czas to życie. A życie mieszka w sercu."

Momo ma wielu przyjaciół. Zdobyła ich zaufanie przez uważność i umiejętność słuchania. Jednak zauważa, że przyjaciele, którzy dotychczas ją odwiedzali, przestali do niej przychodzić. Kiedy rozmawia z nimi okazuje się, że brakuje im czasu na towarzystwo.
W mieście pojawiają się też szarzy panowie, którzy kradną czas dla ludzi..
Czy Momo wraz z innymi uda się uratować przyjaciół przed szarością?

Mówi się, że szczęśliwy ten, który czasu nie liczy. I jaka w tym stwierdzeniu jest prawda. Pęd życia, praca, obowiązki, a to wszystko zawsze według ustalonego harmonogramu. Ileż się słyszy podczas rozmowy z bliskimi, kończę, śpieszę się.. Do czego to doprowadza? Do utraty kontaktu, odosobnienia, w imię czasu dla siebie, na upragniony odpoczynek i regenerację. Jednak i tak najczęściej dochodzi do sytuacji, że w dalszym ciągu nie mamy tego 'zapasu' czasu.. Smutne to, ale jak prawdziwe. Dlatego wiele powinniśmy czerpać z beztroski bijącej od naszych dzieci, gdzie nie przywiązują uwagi do takich spraw, nie znają miary i nie są można powiedzieć więźniami czasu. Na wszystko przyjdzie pora, a czas lepiej poświęcić na wspólną rozmowę, spędzenie wolnej chwili czy na słuchaniu drugiej osoby, być po prostu blisko.

"A jeśli ktoś nadal uważa, że słuchanie to nic szczególnego, to niech spróbuje i przekona się, czy też tak dobrze potrafi."

Pierwsze moje spotkanie z twórczością Michaela Ende, niemieckiego pisarza. Historia małej Momo, jest niezwykle wartościowa. Książeczka przeznaczona jest dla młodszych czytelników, jednak utwierdzam się po lekturze, iż książkę powinno poznać nie tylko najmłodsze pokolenie. Pomimo upływu lat, opowieść ta jest przepełniona morałem, o którym teraz często zapominamy. Patrząc na czasy obecne, wiele rzeczy straciło na wartości, a my sami się w nich zatraciliśmy.