Mokra biel Bambino

Tak się zastanawiam... Lubicie czytać krótkie formy literackie? Ja owszem. Dziś przychodzę do Was ze zbiorem opowiadań, które mają ukrytą głębię... Zaciekawieni? Jeśli tak, to zapraszam do zapoznania się z moimi wrażeniami.

Publikacja zawiera 8 historii. Każda z nich jest na swój sposób trudna i skłaniająca nas do refleksji. Przeczytamy tutaj między innymi o decyzjach, które podjęto zbyt szybko lub zbyt późno. W efekcie mogą one zmienić niejedno życie. Mamy tutaj do czynienia z gwałtem, niespełnioną miłością czy problemami osób, które dopiero wchodzą w dorosłe życie. Ponieważ opowieści te, są osadzone w czasach współczesnych, dużo łatwiej jest się nam czytelnikom, wczuć w to o czym czytamy. Pani Aleksandra w subtelny a zarazem wyjątkowy sposób porusza w nas najczulsze struny. Niczym wytrawny gracz stawia nas przed koniecznością zadania sobie pytań z gruntu egzystencjalnych. A odpowiedzi często nie są jasne. Przeciwnie, musimy się dobrze zastanowić, aby odkryć to, co Autorka chciała nam przekazać. Mamy tu wiele kontrastów oraz całą gamę emocji.

Chylę czoła przed Autorką. Stworzyła niesamowitą publikację. Tym bardziej, że jest to debiut. W moim odczuciu wręcz znakomity i bardzo dojrzały. Doskonale zamknięte w krótkich formach poruszające treści. Mimo iż książeczka jest niewielka, to jednak to, co w niej znajdziemy, zostanie z nami na długo. Z racji swojego formatu, lektura ta idealnie pasuje do damskiej torebki. Możemy po nią sięgnąć praktycznie w każdej ...

" Mokra biel Bambino" Aleksandry Igras to nad wyraz udany i dojrzały debiut na niwie literackiej. Mimo, że książeczka jest niewielka, kieszonkowa, posiada jednak ogromny ładunek emocjonalny. Książka zawiera osiem opowiadań, osiem osobnych historii, które łączą decyzje i wybory życiowe, czasem te trudne, czasem nieprzemyślane.
Wybór, który niejednokrotnie nie powoduje optymistycznych rozwiązań, nadzieja lub poczucie straty. Wszystko składa się na życiowe decyzje. Codzienność to przecież nieustanna walka o to, by być, by zaznaczyć się na mapie życia, tworzyć siebie i własną tożsamość.
Elżbieta czuje w sobie pustkę, jest rozgoryczona i zagubiona, nie potrafi odnaleźć swojej drogi życiowej. Skupiona na własnym przeżywaniu, nie dostrzega wielu rzeczy, które mogły by być jej udziałem. Z zadra, urazą w sercu, użala się na swój los.
Krystian, pragnie zmienić swoje życie, stoi na rozdrożu, chce ułożyć sobie życie z ukochaną z dala od tego miejsca. Jednak Ona nie potrafi opuścić swojego dotychczasowego życia.
Adam nie potrafił sprostać oczekiwaniom innych, podjął najtrudniejszą ze swoich decyzji.
Aleksandra Igras pokazuje nam obraz, jaki każdego dnia, w którym miejscu i czasie może dotyczyć każdego z nas. Gonitwa za czymś nieokreślonym, pragnienie wzniosłych celów, spełnienia, szczęścia towarzyszy każdemu człowiekowi od zawsze. Pewna akceptacja daje przyzwolenie do popełniania własnych błędów, czasem kosztem innych lub czyichś oczekiwań wobec nas. Bohaterowie k...

"Cenię w okładkach minimalizm, wolałabym jednak, żeby nie wyglądały jak książeczki do nabożeństwa.” - taka była moja pierwsza myśl, kiedy dostałam od autorki malutką paczuszkę do recenzji. Przyznaję szczerze – nie pokładałam w niej wielu nadziei. Myślałam, że są to pierwsze próby literackie Aleksandry Igras i założyłam, że będzie w nich sporo niedopracowania. O, ja niewierna! Co też w tej książce się działo! Kto by pomyślał, że taka niepozorna książeczka może skrywać tak wiele życiowych mądrości. Jeśli lubicie krótkie formy prozatorskie, zwracacie uwagę na szczegóły, a spokój odnajdujecie w opisach przyrody, „Mokra Biel Bambino i inne opowiadania” będzie dla Was idealna.

To 8 historii o rozterkach egzystencjalno-emocjonalnych, miłości, która nie zawsze ma szansę się spełnić, dorosłości, która mija się z życzliwością. To krótkie opowiadania o stracie i braku, niedosycie i pustce, a wreszcie o decyzjach, które obciążają nam barki, osiadają na sumieniu. I nie ma w nich fajerwerków, z kartek nie wysypuje się brokat – jest spokój, pogodzenie się z losem, momentami rozedrganie dusz, cudowne metafory i niesamowite opisy.

Mnie urzekły te, które dotyczyły wsi, utwory przedstawiają bowiem głównie współczesną Polskę Wschodnią. Tak bardzo działały na moją wyobraźnię, że miałam wrażenie, jakby wiatr wdzierał mi się pod sukienkę, pokrzywy piekły dłonie. I chociaż nie jest to prosta lektura (ze względu na swoją tematykę i specyficzny język bohaterów), kłaniam się w pa...