Napisałem tą książkę, aby pokazać, jak w przedwojennych latach antysemickich rozruchów i gett ławkowych na wyższych uczelniach mogła się nawiązać przyjaźń dwóch studentów, Polaka i Żyda. Mego brata, Ksawerego Pruszyńskiego, późniejszego pisarza, i porwanego ideą syjonizmu Mojżesza Pomerantza.