Słyszymy je w czasie każdej Eucharystii. Zbiera się w nich prośby kapłana i ludu w jedną wielką intencję skierowaną do Boga. Potwierdzamy je chóralnym „Amen”… Kolekty.
Te – niepozorne w swojej oszczędnej formie i zwięzłej treści – modlitwy umykają czasem naszej uwadze podczas mszy świętej. Tymczasem warto smakować duchowo każde misternie dobrane w nich słowo, ponieważ kryją w sobie bogactwo tradycji Kościoła oraz kwintesencję chrześcijańskiego przesłania. Pomagają także wyrazić to, czego często w naszych skromnych prośbach nie potrafimy ująć w słowa, uświadamiając na nowo, że hojność Boga przewyższa zasługi i pragnienia modlących się do Niego.
Autor zatrzymuje się nad tekstami kolekt niedziel i uroczystości Pańskich – zarówno nad ich pochodzeniem, jak i historią stosowania. Pozostawia ponadto duchowy komentarz, będący zaproszeniem do osobistej medytacji nad tekstami modlitw liturgicznych, które mogą inspirować modlitwę osobistą.
Boże, Ty jednoczysz serca Twoich wiernych w dążeniu do Ciebie, daj swojemu ludowi miłować to, co nakazujesz i pragnąć tego, co obiecujesz, abyśmy wśród zmienności świata tam wznieśli nasze serca, gdzie są prawdziwe radości. (Kolekta 21. niedzieli zwykłej).
Autor zatrzymuje się nad tekstami kolekt niedziel i uroczystości Pańskich – zarówno nad ich pochodzeniem, jak i historią stosowania. Pozostawia ponadto duchowy komentarz, będący zaproszeniem do osobistej medytacji nad tekstami modlitw liturgicznych, które mogą inspirować modlitwę osobistą.
Boże, Ty jednoczysz serca Twoich wiernych w dążeniu do Ciebie, daj swojemu ludowi miłować to, co nakazujesz i pragnąć tego, co obiecujesz, abyśmy wśród zmienności świata tam wznieśli nasze serca, gdzie są prawdziwe radości. (Kolekta 21. niedzieli zwykłej).