Mistrz Igrzysk Tytanów

Wróciłem do Mulla po dosyć długiej przerwie, już trochę zapomniawszy poprzednie książki tego autora. Jestem absolutnie zachwycony i oczarowany tym powrotem. Słuchałem w formie audiobooka i dosłownie ostatnie półtorej godziny przesiedziałem w miejscu z rozdziawioną buzią, nie wiedząc, co ze sobą zrobić (a taka bezczynność to u mnie rzadkość). Książka pełna jest zaskakujących zwrotów akcji. Są one tak zuchwałe, że często czułem, jakby autor śmiał się w twarz czytelnikowi.

Często waham się z dawaniem fantastyce oceny 10/10, ale Mull i jego "Smocza straż" na to zasługuje jak nikt inny. Nie mogę doczekać się ostatniego tomu zamykającego jednocześnie "Baśniobór" i "Smoczą straż"; nie mogę uwierzyć, że to już powoli koniec. A Wy czytajcie! Koniecznie!

Od razu zaznaczam, że nie czytałam wszystkich tomów. Byłam ciekawa, czy można od tak czytać coś od środka i wciągnąć się w wir przygód. Teraz wiem, że to był znakomity pomysł. Z pewnością nie mamy tu przedstawionych, czy też przypomnianych wszystkich bohaterów, więc widzę, że trzeba czytać tomami. Jednak spostrzegłam, że autor bardzo dobrze potrafi nas wkręcić we wszystko, co się aktualnie dzieje. Przede wszystkim z chwilą pojawienia się nowych bohaterów, mamy ich szczegółowo opisanych. Wiemy co robią, skąd są ,tylko pytaniem jest, po co przyszli? Spodobał mi się fakt, że każda postać ma swój indywidualny charakter. Są osoby wrażliwe, niepewne siebie, rozważne, sprytne i pomysłowe. Bardzo szybko można je rozróżnić, po sposobach ich wypowiedzi. Odniosłam wrażenie, jakby każdy z nich ze mną rozmawiał i chciał przekazać mi swoje racje. Atmosfera powieści bardzo często się zmienia. Raz akcja jest mocno zagęszczona, by po chwili można było odpocząć po walce. Docierają do pewnego punktu i znów wstrzymujemy oddech, by siłą woli pomóc im w starciu, choć wiadomo, że to nadaremne. Rozdziały są nieco dłuższe, ale faktycznie całych walk nie da się rozpisać na kilka stron. Bohaterowie potrafią się wspierać i w razie ataku, mają się do kogo zwrócić o pomoc. Bardzo podobał mi się motyw skradzionych wspomnień, gdzie dodatkowo musieli jeszcze powstrzymać smoki przed opanowaniem całego świata. Zdecydowanie nie wszystkim osobom możemy zaufać i tu jest właśnie ta nić, która ciągnie nas, by ...

Kolejny raz świetnie bawiłam się przy przygodach Kendry i Setha. Jestem fanką tego drugiego i wszystkie sceny z jego udziałem pochłaniam z uśmiechem na ustach. Wprawdzie chłopak stracił trochę swojego poczucia humoru, musiał stać się bardziej rozsądny i odpowiedzialny, a przede wszystkim wciąż poszukuje to, co utracił, ale uwielbiam go. Kendra jest tą nudniejszą z rodzeństwa, ale i ona musi pokonać tutaj swoje słabości i wykazać się odwagą, która zawsze była domeną jej brata.

Brandona Mulla uwielbiam, bo choć jest to powieść dla młodzieży, nic nie stoi na przeszkodzie, aby taka stara baba jak ja, również świetnie się przy niej bawiła. Tak że polecam każdemu, nie tylko tym, którzy jeszcze marzą o pełnoletności.