Opinia na temat książki Minuty. Reportaże o starości

"Minuty" to reportaże o starości.
Brzmi dziwnie? Nudno? O czym można pisać?
Bohaterowie "Minut" to ludzie, którzy mimo starzenia chcą działać, chcą zrobić tak wiele, chcą być aktywni, chcą być widoczni, a niestety w wielu przypadkach i dzianiach pojawiają się ograniczenia wiekowe.
Autorka opisuje konkretne historie ludzi, którzy przyglądają się zmianon jakie w nich zachodzą.
Nie tylko głębsze zmarszczki, apteczka leków czy ulgi w komunikacji miejskiej, ale i odtrącenie, odsunięcie na boczny tor.
Jedna z historii jest o kobiecie, która na starość zamieszkała z córką i jej rodziną.
Każdego dnia słyszała... mamo daj ja to zrobię, mamo ja odkurzę, mamo ja pozmywam, mamo ja cię zawiozę, babciu ja to zrobię...
Jako matka na tym etapie którym jestem byłabym szczęśliwa, ale będąc na miejscu tej starszej kobiety myślę, że poczułabym się odtrącona, ślamazarna, no przecież ja mogę sama.
Ta historia otworzyła mi oczy na to, że czasem te proste czynności mogą być dla osób starszych bardzo ważnymi.
Nie należy odbierać im tych przyjemności, mimo tego, że działamy w dobrej wierze.
Autorka spędzając czas z seniorami słucha o ich tęsknotach, marzeniach, idzie z nimi na spacer, potańcówkę, do kawiarni.
"Minuty" dzięki ogromnej pracy jaką autorka włożyła w ten reportaż jest książką wyjątkową, która pomaga inaczej spojrzeć na bliskie nam osoby, naszych rodziców, dziadków, ale i kogoś kto mieszka za ścianą i być może czuje się samotny.
To książka pełna refleksji. Po jej przeczytaniu spojrzycie inaczej na rzeczy, które gdzieś w bieganinie każdego dnia uciekają, zatracają się, a potem może być na nie za późno.