Książka dotyczy roli, jaką odgrywał Paryż dla historyków z komunistycznej Polski. Autor opisuje naukowe kontakty polsko-francuskie. Opis ten jest uzupełniony fragmentami listów pisanych przez wielu wybitnych polskich naukowców, np. rodziców Autora (Witolda Kulę i Ninę Assorodobraj-Kulę), Bronisława Baczkę, Jerzego Jedlickiego, Barbarę Skargę, Aleksandra Gieysztora.
Autor obserwował te wzajemne relacje, kontakty wpierw jako młody człowiek i towarzysz podróży swych rodziców, później - jako historyk i pracownik naukowy.
Autor obserwował te wzajemne relacje, kontakty wpierw jako młody człowiek i towarzysz podróży swych rodziców, później - jako historyk i pracownik naukowy.