Miłość to pies

Dla mnie jest to cudowna opowieść o prywatnym życiu autorki, jej miłości do zwierząt, która pokonała nawet jej najsilniejsze postanowienia oraz o tym, jak spełniła swoje marzenie z dzieciństwa i stała się posiadaczką cudownego stada na Krecie, przeplatana opisami tego cudownego miejsca oraz anegdotkami o przygodach związanych z jej zawodem czyli jogą. Książkę czytało się bardzo szybko ze względu na lekkie i bardzo przyjemne w odbiorcze pióro Pani Pauliny. Cześć pierwsza dotyczy przeszłości autorki oraz opisu tego, w jaki sposób znalazła się na Krecie i zamieszkała, w tym cudownym miejscu. Druga to historia tego, jak zrządzenie losu lub przeznaczenie doprowadziło do tego, iż w jej domu pojawiały się kolejne zwierzęta mimo, iż zaraz po przeprowadzce jej podstawowym mottem życiowym było żadnych zwierząt. I to nie dlatego, że autorka nie darzyła ich sympatią. Wręcz przeciwnie w pierwszej części dowiadujemy się, jak bardzo kochała zwierzaki, które były obecne w ogromnej części jej życia. Opowieści o tym w jaki sposób kolejne zwierzaki pojawiały się w jej domu przeplatane baśniami odnoszącymi się do kultury kretenskiej całkowicie wciągają czytelnika i powodują, że przenosimy się do jej małego domku na greckiej wyspie i czujemy mokre noski psiaków na udach i pazurki kociaków wybijające się nam w kolana. Dla mnie, jako miłośnika zwierząt, a w szczególności psów była to fascynująca opowieść pełna radości, ale i wzruszeń. Opisy wspominające, o tym, jak ciężkie jest życie bezdomnyc...

Bardzo lubię panią Paulinę, obserwuję ją od lat i.. po prostu kocham jej czworonożne stadko. Sama mam dwa psy w tym jedną znajdę i doskonale znam uczucie "chciałabym, ale więcej już przyjąć nie mogę"
Książkę przesłuchałam w formie audiobooka, czyta ją sama autorka co jest zdecydowanie na plus :)
Historie o emigracji, powiększającym się gronie zwierząt, trochę wspomnień, a to wszystko przeplatane cudownymi mitami. To wszystko składa się na książkę, przy której bardzo miło spędzimy czas i odstresujemy się. Nie dowiemy się super istotnych nowych rzeczy, ale nie o to w tej książce chodzi. Można powiedzieć, że ta książka to delikatnie złożony hołd zwierzakom, które zmieniły życie o 180 stopni. Ale jest to zmiana na lepsze. I jako tzw. psiara zgadzam się z tym w pełni.