Wacław Solski to polski pisarz, który większość swojego życia spędził na emigracji.
Jako młody chłopak w przededniu pierwszej wojny światowej wyjechał do Moskwy, gdzie pracował jako szofer i działał w kółku komunistycznym młodzieżowym W 1917 został dziennikarzem dziennika Polska Prawda wydawanego w Mińsku. Próbując przedostać się przez front niemiecko-rosyjski do Kongresówki, znalazł się jednak w więzieniu niemieckim a następnie polskim. W 1918 powrócił na Białoruś, w Mińsku pracował jako redaktor Sztandaru Komunizmu. Jako członek delegacji radzieckiej wziął udział w rokowaniach w Rydze, które skończyły się traktatem ryskim i zakończyły wojnę polsko-bolszewicką. Dzięki znajomości francuskiego i niemieckiego przez kilka lat był korespondentem dziennika "Izwiestija" w Paryżu i Berlinie.
Okładkę według projektu autora wykonał Tadeusz Filipowicz.
Jako młody chłopak w przededniu pierwszej wojny światowej wyjechał do Moskwy, gdzie pracował jako szofer i działał w kółku komunistycznym młodzieżowym W 1917 został dziennikarzem dziennika Polska Prawda wydawanego w Mińsku. Próbując przedostać się przez front niemiecko-rosyjski do Kongresówki, znalazł się jednak w więzieniu niemieckim a następnie polskim. W 1918 powrócił na Białoruś, w Mińsku pracował jako redaktor Sztandaru Komunizmu. Jako członek delegacji radzieckiej wziął udział w rokowaniach w Rydze, które skończyły się traktatem ryskim i zakończyły wojnę polsko-bolszewicką. Dzięki znajomości francuskiego i niemieckiego przez kilka lat był korespondentem dziennika "Izwiestija" w Paryżu i Berlinie.
Okładkę według projektu autora wykonał Tadeusz Filipowicz.