Medalion z ametystem

Czy zdarzyło się wam czytać powieść, która jednocześnie nawet w sumie wam się podobała, ale z drugiej strony niemiłosiernie was męczyła?
Mnie coś takiego przytrafiło się w przypadku lektury "Medalionu z ametystem". Zapowiadało się rewelacyjnie, wciągnęłam się, początkowo rozbudowane opisy wszystkiego bardzo dobrze mi się czytało ale im dalej brnęłam, tym bardziej zaczęło mnie to przytłaczać. Nie mam nic przeciwko opisom, wolę czytać bardzo dobrze skonstruowane długie teksty niż zagłębiać się w morzu infantylnych dialogów, jednak tym razem tekst mnie pokonał. 
Generalnie widać, że autorka włożyła bardzo dużo pracy w stworzenie tej powieści, fabuła jest dość bogata, dostrzegam w tej książce ogromny potencjał ale niestety zostałam zanudzona niemalże na śmierć, strasznie się męczyłam czytając, bo nie chciałam porzucać książki, bo bardzo chciałam poznać dalesze losy bohaterów. Ta książka ma w sobie dużo bardzo dobrej treści, którą doceniam jednak forma przekazu mnie pokonała.