Cadyk i dziewczyna to powieść ukazująca tragiczne losy społeczności żydowskiej w Warszawie pod hitlerowską okupacją. Bohaterowie, mimo że pochodzący z różnych formacji społecznych i różnych tradycji kulturowych, zarówno ortodoksyjni wyznawcy judaizmu, jak i przedstawiciele całkowicie świeckiego światopoglądu, zmuszeni są na nowo odkryć swoją żydowskość. Rzeczywistość getta i życie w ukryciu oznacza dla nich nie tylko konieczność zrozumienia niepojętych wyroków losu i historii – dla wielu to także kryzys wiary, a dla niektórych czas dojrzewania do miłości. Śmierć, cierpienie i upodlenie nie oszczędzają tu prawie nikogo, ale nie są również w stanie zabić tego, co przesądza o samym człowieczeństwie – nieodpartej chęci życia, wiary w jego sens i poszukiwanie bliskości drugiego człowieka. Wśród licznych wątków powieści znalazł się dramatyczny epizod ewakuacji z okupowanej Warszawy cadyka z grupą wyznawców do USA z pomocą niemieckiego oficera.