Postać Carla Gustawa Mannerheima nie jest każdemu znana. Mannerheim był fińskim dowódcą wojskowym, generałem Armii Imperium Rosyjskiego i prezydentem Finlandii w latach 1944-1946. Do jego najważniejszych zasług należało doprowadzenie do wyzwolenia swojego kraju spod władzy Rosji oraz przyczynienie się do zachowania jego niepodległości po II wojnie światowej. Marszałek to osoba znacząca nie tylko z perspektywy własnego kraju. W jego życiorysie można bowiem wyodrębnić istotne fakty, które świadczą o związkach marszałka z Polską. Zauważył i docenił to Adam Kadmon, autor tomiku ,,Mannerheim”. W części ,,Od autora” wyjaśnia, zwracając się do czytelnika, skąd jego zainteresowanie Mannerheimem: ,,(...) rzecz dotyczy niebanalnego człowieka, gdyż wielkiej, historycznej postaci – marszałka Mannerheima. Tak, jest to opowieść o przyjacielu Polaków, który zdołał nawet nauczyć się trudnej mowy polskiej. (…) Musisz pamiętać, że piszę o realnym, niedawno żyjącym człowieku, który odcisnął piętno na życiu epoki między jedną, a następną wojną”. Tom podzielony jest na dwie części. Pierwsza ściśle związana jest z życiem Mannerheima. Można w niej odnaleźć m.in. odwołania do konkretnych sytuacji z życia, kontaktów z Józefem Piłsudskim czy też z ks. Marią Lubomirską, którą marszałek darzył miłością platoniczną. Druga część jest trochę inna. Zawiera utwory o tematyce refleksyjnej, poruszające tematy egzystencjalne, mówiące o ulotności życia każdego człowieka. ,,Mannerheim” to niezwykły tom, który zarówno zapoznaje czytelnika z postacią Carla Gustawa Manneheima, jak i motywuje do rozmyślań nad kruchością ludzkiego istnienia.