Małpa w każdym z nas

Żeby książka wskoczyła na moją półkę z ulubionymi w już trakcie czytania, musi sobie na to zapracować.
Pamiętam jakim szokiem była dla mnie wyczytanie u prof. Vetulaniego, że jedyną cechą wyróżniającą nas od zwierząt jest umiejętność tworzenia sztuki. Jak to? A świadomość swojej odrębności, empatia, używanie narzędzi? To zdziwienie doprowadziło mnie do lektury "Małpy w każdym z nas" - chciałam sprawdzić jak bardzo przypominamy małpy i czy to dobrze, czy źle.
Opis z okładki jest tym razem wyjątkowo trafny i ani trochę nieprzesadzony.
Władza, seks, przemoc i życzliwość - to elementy życia stad małp, którym przygląda się autor. Analogie między zachowaniami ludzkimi a zwierzęcymi są niesamowite. Czułam jakbym podglądała pierwsze społeczności ludzkie, które później wyewoluowały w całe złożone społeczeństwa. Trudno było oprzeć się refleksjom, jak potoczyłyby się losy cywilizacji ludzkiej gdyby nasze grupy przypominały bardziej bonobo niż szympansy. Te słynne rozseksualizowane bonobo, u których rządzą samice.
Albo inna zastanawiająca obserwacja - samce gorzej zapobiegają wybuchom konfliktów ale dużo lepiej radzą się z godzeniem się po walce. A samice wkładają wysiłek w zapobieganiu przemocy, ale jak któraś nadepnie drugiej na odcisk...
Lektura była fascynująca - przez jakiś czas patrzyłam na moich kolegów i koleżanki w pracy jak na stado małp. Martwiło mnie, że moja ulubiona samica alfa przegrywała z bezwzględnym samcem alfa, a że nie jesteśmy bonobo, miała ma...