Magiczna wizja świata

W życiu codziennym kierujemy się na ogół myśleniem racjonalnym, ale czasem bierze nad nim górę myślenie magiczne, które leży u podłoża wierzeń, przesądów, zabobonów, czynności magicznych i rytuałów, a nawet wiary w czary. Występuje ono u osób z różnymi zaburzeniami psychicznymi, ale także u ludzi zdrowych. Autorka książki poszukuje odpowiedzi na pytanie, co dzieje się w umyśle człowieka, kiedy nad jego racjonalnym myśleniem górę bierze myślenie magiczne i związane z nim rytualne zachowanie. Korzystając z wiedzy z dziedziny psychiatrii, ale także dyscyplin pokrewnych, proponuje szersze ujęcie problemu ?magii? we współczesnym życiu. Za pomocą czynności magicznych, takich jak zaklęcia, czary, przywoływanie duchów czy demonów, ludzie próbują zdobyć kontrolę nad niezrozumiałymi zjawiskami. Jednym z czynników powszechnego występowania zachowań magicznych w dzisiejszym świecie jest osamotnienie człowieka, rozpad więzi rodzinnych i społecznych, dążenia konsumpcyjne i inne. Nie znajdując sobie miejsca, ludzie zwracają się do magii, aby uzyskać czasową ulgę w poczuciu zagubienia. Książka napisana dla szerokiego odbiorcy, w tym rodziców i wychowawców obserwujących zachowania magiczne u dzieci, jak też dla psychologów, pedagogów, psychiatrów, antropologów, socjologów, teologów pragnących poszerzyć swoje specjalistyczne patrzenie na rzeczywistość. \"Przedmiotem myślenia stereotypowego są przede wszystkim jakieś grupy ludzkie, mówimy wtedy o stereotypach narodowych, np. stereotyp Polaka, Francuza, a wtórnie mogą dotyczyć społecznych stosunków, np. stereotyp dobrego wychowania. Stereotypy tzw. narodowe wynikają z naszych wyobrażeń dotyczących innych narodów. Najczęściej są wyrażane w zdaniach ogólnych (np. wszyscy Cyganie są złodziejami, poznaniacy są skąpi, Włosi romantyczni, Francuzi eleganccy), co jest powodowane procesem nadgeneralizacji. Ten typ myślenia jest zawsze związany z ładunkiem emocjonalnym, co powoduje jego oporność na zmiany. Jest albo całkowicie sprzeczny z faktami, albo częściowo z nimi zgodny, co najczęściej doprowadza do jego utrwalenia. Ponadto jest zawsze związany ze słowem (nazwą), które stanowi impuls powodujący aktywizację treści stereotypu w danej sytuacji. Stereotypy pełnią funkcję poznawczą, co pozwala na szybsze przetwarzanie informacji i klasyfikowanie zjawisk, bo dokonuje się ono automatycznie, bez przemyśleń i zastanawiania się. Funkcja wartościująca polega na ocenie ludzi, rzeczy i zjawisk, a funkcja społeczna na integrowaniu się ze społecznością, która je podziela. Stereotypy jako uproszczone przekonania prowadzą do generalizacji pozwalającej na upraszczanie niejednokrotnie skomplikowanej rzeczywistości. Takie uproszczone przekonania zwalniają nas z myślenia o tym, jaka faktycznie jest rzeczywistość.\" (fragment)