Recenzje książki "Ludzie stamtąd"

Odnoszę wrażenie, że w ostatnim czasie swój renesans przeżywa literatura polska. Wydawcy coraz śmielej sięgają po rodzime autorki i autorów, wzbogacając rynek książki o tytuły może nie całkiem zapomniane, ale na pewno znane dotychczas wąskiemu gronu czytelników. Na uwagę zasługuje tutaj m.in. seria "Marginesy klasycznie". Wśród czterech wydanych w... Recenzja książki Ludzie stamtąd

@przeczytawszy × 5

1905 rok, kaliskie. Bohaterami opowiadań są robotnicy i służba w majątku Rusocin, ich rodziny oraz miejscowy ksiądz. Ich losy zazębiają się i przewijają w poszczególnych opowiadaniach. Autorka jest bardzo dociekliwą obserwatorką, a każda postać jest dla niej tak samo ważna. Bardzo interesująca warstwa językowa, a właściwie kilka. Główni bohate... Recenzja książki Ludzie stamtąd

@Catta × 3

Można pisać o ludzkich dramatach. Można bohaterów swoich książek umiejscawiać w wielkich miastach, w których to, będąc trybikiem zarobkowej codzienności, wpadają w depresję dobrobytu, w zgorzknienie i wieczny niedosyt. Można, poprzez postaci książkowe leczyć siebie, co stosuje wielu pisarzy. Ale… Ale można pisać, jak Maria Dąbrowska i nie szuka... Recenzja książki Ludzie stamtąd

@aga.kusi_poczta.fm × 19