Łowcy duchów. Nawiedzone zakłady psychiatryczne, szpitale i więzienia

Jamie Davis w towarzystwie Samuela Queena ukazuje 10 odwiedzonych przez siebie placówek typu więzienia, szpitale i zakłady psychiatryczne. W każdym z nich autorzy prowadzą śledztwa, w których szukają śladów aktywności nadprzyrodzonych. Poprzez zapisy i transkrypcje kontaktów z duchami, wywiady z osobami, którzy doświadczyli ich obecności oraz zdjęcia przybliżają, często szokujące, efekty swoich badań.

Forma przekazu jest połączeniem gawedziarskich opowiastek z emocjonalnymi relacjami. Autorzy z dużym zaangażowaniem i pasją pochodzą do tematu, w każdym miejscu mając otwarty umysł na potencjalne zdarzenia paranormalne. Metody pracy jawią się profesjonalnie, a transkrypcje wiele razy wywołują dreszcz niepokoju. Zwłaszcza tam, gdzie nawet na doświadczanych badaczach kontakt wywołał silne doznania, odczuwa się razem z nimi swoisty strach przed nieznanym.

Podobało mi się wyciąganie wniosków na bazie własnych doświadczeń (chociażby przez Jamie, która krytycznie analizowała swój dość butny stosunek w początkowych zdarzeniach ze zjawami). Autorzy zarówno intrygują i potencjalnie kuszą do odkrywania sekretów miejsc, w których rzekomo straszy (zostawiają nawet namiary i wskazówki co do wskazanych konkretnie w książce miejsc),a jednocześnie mocno podkreślają kwestie bezpieczeństwa w podobnych badaniach. Myślę, że dla osób, które są potencjalnie zainteresowane ta wiedza może być nieoceniona.

Może sama empirycznie bym nie chciała prowadzić podobnych eksperym...

Amerykanie mają malutką obsesję na punkcie duchów, nawiedzonych miejsc i szeroko pojętych zjawisk paranormalnych?
No ale w końcu nie ma co się dziwić, bo to oni sa mistrzami w Halloween 🤭

A ja?

Od razu muszę się przyznać, że w tym temacie jestem sceptykiem i człowiekiem małej wiary.
I pewnie tutaj możecie się zastanawiać w jaki sposób książka Jamie'go Davisa oraz Samuela Queena znalazła sie w moich łapkach... Otóż kierowała mną czysta ciekawość...


➡️ Jest to dość specyficzna książka.
Zostały w niej zawarte zapiski rozmów z "duchami", wywiady z ludźmi którzy spotkali je na swojej drodze... Z pewnością nie każdemu taka forma będzie odpowiadać.

➡️ Zawsze jestem szczera w swoich opiniach i tutaj muszę jednoznacznie stwierdzić, że sie wynudziłam. Spodziewałam się dreszczyku emocji lub chociażby rozbudzenie mojej ciekawości, a nawet chwili zwątpienia. Niestety nic takiego nie nastąpiło.

➡️ Na plus mogę zaliczyć umieszczenie zdjęć, ale niestety więcej pozytywów nie widzę.

➡️Jednak możliwe, że ze nie jestem grupą docelową i ktoś bardziej "siedzący" w temacie doceni książkę.