Miesięcznik „Literatura na Świecie” powstał w roku 1971. Pierwszym redaktorem naczelnym był Wacław Kubacki. Od numeru 10/1972 pismem kierował Wacław Sadkowski. Wraz ze zmianą formatu z dużego na „kieszonkowy” ukształtował się bardziej wyrazisty charakter pisma. Zamiast almanachu prezentującego rozmaite tendencje współczesnej literatury światowej zaczęły ukazywać się monograficzne numery poświęcone jednemu pisarzowi (Bryce, Nabokov, Beckett, Cortazar, Brodski, Barth, Kafka, Borges, Celine, Plath, Blixen, Henry Miller, Kundera, Havel) bądź prezentacji jakiegoś kręgu kulturowego (Latynosi, Quebec, Maghreb, Sycylia) lub zjawiska (numer erotyczny, pijacki, o śmierci, Talmud, herezje, esej francuski, sztuczna inteligencja). Do zespołu redakcyjnego należeli między innymi: Jarosław Anders, Maria Bielska-Zientarska, Lech Budrecki, Jacek St. Buras, Danuta Cirlić-Straszyńska, Leszek Engelking, Eugeniusz Kabatc, Anna Kołyszko, Zbigniew Lewicki, Mirosław Malcharek (opracowanie graficzne), Mikołaj Melanowicz, Jerzy Niecikowski, Aleksandra Olędzka-Frybesowa, Krystyna Rodowska, Piotr Sommer, Barbara L. Surowska, Józef Waczków, Anna Wasilewska. „Literatura na Świecie” ukazywała się nakładem Wydawnictwa Współczesnego (RSW „Prasa-Książka-Ruch”), w latach 1990-1994 była wydawana przez Agencję Autorską na zlecenie Ministerstwa Kultury i Sztuki, następnie przez Bibliotekę Narodową, a od roku 2010 przez Instytut Książki.