Książka składa się z listów, które Paula D'Arcy zaczęła pisać w 1973 r., gdy po raz pierwszy uświadomiła sobie, że jest w ciąży - listy do córki miały być drobiazgową relacją z jej dzieciństwa, "pamiątką po szalonej matce, wspomnieniem życia, które zakończyło się tak nagle i okrutnie". Kiedy Paula straciła w wypadku samochodowym dziecko i męża, rozpoczęła rozpaczliwe poszukiwania wiary, która byłaby silniejsza niż strach.