Lilia

To jedna z tych książek, które faktycznie można nazwać literaturą piękną. Wywołuje lawinę emocji! Od zaskoczeń, uśmiechu po ogromne wzruszenie. Myślę, że to taka uniwersalna powieść, którą można śmiało polecić zarówno babci, jak i młodszej siostrze.
Zdecydowanie polecam!
Ja nie będę mogła o niej zapomnieć jeszcze przez bardzo długi czas. Jest po prostu cudowna.

Jest to wspaniała powieść, przy której wzruszyłam się nie raz. Momentami było ciężko, ponieważ przeżycia głównej bohaterki były tak bolesne że aż serce zamierało. Były też i piękne, cudowne momenty od których ciepło robiło się na sercu. Jedno wiem na pewno, chcę więcej książek tej autorki, mam niedosyt po przeczytaniu Lili. To jest lektura dla każdego kto kochał, kocha i będzie kochał w przyszłości.

"Lilia" to debiut literacki pani Justyny. Kompletnie nie wiedziałam czego się po tej książce spodziewać. Wdziałam jednak, że będzie to ciężka lektura, ponieważ porusza temat wojny.

Liliana Janda to młoda dziewczyna, której przyszło żyć w czasach wojennych. Jest to bardzo skromna osoba o wielkim sercu. Pomaga rodzicom w codziennych obowiązkach i nigdy się nie skarży. Jest bardzo radosna i szuka w życiu samych pozytywów. Jest również bardzo silną dziewczyną. Jest świadkiem okrucieństwa jakie niesie ze sobą widmo wojny a przykre wydarzenia dościgną również ją.

Ta książka to swego rodzaju pamiętnik, w którym Lilia będąc już na łożu śmierci, opowiada o swoim życiu.

Jest to przepiękna lektura, która doprowadza do łez. Jestem dumna z bohaterki.

A książkę z pewnością mogę polecić.

Książka opisuje dzieje kobiety, jaj piękne dzieciństwo, miłość do rodziców, jej życie pełne miłości i nieszczęśliwych wypadków. Ta książka to wyciskacz łez, pełna smutku, a jednak i wielkiej miłości. Czyta się ją z wielkim zainteresowaniem. Ta książka to 410 stron cudownej opowieści o życiu, skromnej, ciężko zapracowanej, skrzywdzonej przez los kobiety. Jednak Lili pomimo wielu nieszczęść, które ją dotykają, doświadcza też wielkiej miłości nie tylko od rodziców, ale również od Janka i Antka. Otaczają ją prawdziwi przyjaciele Ania i Franek, na których może zawsze liczyć. Lilia jest osobą bardzo wierzącą co pozwala jej przetrwać trudne chwile. Umiera w otoczeniu swoich bliskich: córki i wnuczki, szczęśliwa, że spotka się z osobami, które kochała.
Książka jest dobrze napisana oraz bohaterowie są idealne wykreowani i przedstawieni. Jeśli lubi ktoś takie wyciskacze łez to jak najbardziej polecam.

Ta książka robi wrażenie, piękna powieść o miłości, wielkiej tragedii, przemijaniu i dostrzeganiu piękna w codzienności. Powieść jest przepełniona emocjami i wyciska nie jedną łzę. Polecam:)

Lilia jest kobietą w podeszłym wieku, która swe ostatnie chwile spędza w szpitalnym łóżku snując wspomnienia o przebiegu swojego życia.

Życie Lilii nie było usłane różami. Żyła w czasie wojny i okresie powojennym, widziała na własne oczy spustoszenia, jakie pozostawiły po sobie te ciężkie lata. Straciła w krótkim czasie wiele bliskich osób w tym tę najważniejszą, bez której jej życie straciło sens. Jej życie było pełne bólu, ale także pokory i wiary. Miała wsparcie przyjaciół, dzięki którym udało jej się ułożyć dalsze życie i znów zaznać szczęścia.

***

Książka nie jest kolejną powieścią o wojennych chwilach, ale skupia się na życiu młodej dziewczyny w czasach powojennych, pełnych bólu, strachu i wyrzeczeń. Los Lili nie tylko jest bardzo przejmujący, ale także uczy czytelnika pokory w obliczu przeciwności losu. Nie zawsze nasze plany są możliwe do spełnienia, czasem wystarczy zaledwie chwila, aby wszystko legło w gruzach, a całe dotychczasowe życie obróciło się o 180 stopni.

Główna bohaterka nie da się nie lubić. Już od pierwszych stron czytelnik darzy sympatią tę pogodną dziewczynę, a z każdą kolejną stroną to uczucie się nasila. Momentami chciałam móc pomóc tej dziewczynie w jej cierpieniu, wesprzeć ją. Lila pokazuje nam, jak kochać prawdziwie i na zawsze, udowadnia, ze prawdziwie silne uczucie nie jest tylko w dobrych chwilach, ale przede wszystkim pomaga przebrnąć przez najtrudniejszy czas...

Czasami po przeczytaniu opisu na okładce nie potrzebujemy już czytać książki. Po "Lilię" sięgałam w przeświadczeniu, że będzie to lekka historia wojennego romansu. Nie spodziewałam się, że ta niepozorna cegiełka nie pozwoli się odłożyć na zbyt długo, wyciśnie ze mnie tyle łez i zostawi z bezkresną nadzieją i miłością do świata i ludzi...

Nie zrażajcie się po spokojnym, sielankowym początku - wtedy prawie ją odłożylam, bo zdawało mi się, że to historia nie dla mnie, jakas taka ckliwa i naiwna. tymczasem to historia dla każdego...
Dla młodych, którzy boją się czerpać z życia garściami...
Dla starych, którzy roztrząsają, czy wiele rzeczy mogliby zrobić inaczej...
Dla tych, którzy utracili przyjaźń czy milość, tę najsilniejszą...
Dla tych, którzy boją się śmierci, swojej lub najbliższych...
Dla tych, którzy nie radzą sobie z samotnością...
Dla rodziców utraconego dziecka....
Dla dzieci opłakujących rodziców....
Dla rozerwanych pomiędzy miłością a zauroczeniem...
Dla poszukujących spokoju w codziennym zabieganiu...
Dla zaczynających wspólną drogę przez życie...
Dla tych przeżywających kryzys...

Cieszę się bardzo, że ta historia trafiła w moje ręce, bo pozostawiła mnie odmienioną i szczerze szczęśliwą, nauczyła wdzięczności i radości z chwili.