Opinia na temat książki Lekcje chemii

Elizabeth Zott to kobieta, która wie czego chce. Jest chemiczką i oddaje się całkowicie swojej pracy, jest prostolinijna i mówi co myśli. Jako kobieta naukowiec zmaga się dyskryminacją, jednak nie zniechęca jej to w dążeniu do równouprawnienia i osiągnięcia zamierzonych celów.
Jednak jak to życie bywa zaskakujące, poczuje prawdziwą chemię.
Niestety, nieprzewidywalność od losu sprawi, że Elizabeth została samotną matką, a do tego prowadzi program kulinarny, który co zaskakujące osiąga ogromne zainteresowanie..

Lubicie Sheldona Coopera z Teorii Wielkiego Podrywu? W takim razie ta książka będzie dla Was idealna.

Specyficzność lektury, treść, ogólnie towarzysząca chemia oraz fakt, że jest to debiut czytało mi się z ogromną przyjemnością. Lubię debiuty, ich świeżość, pomysły, ale również to, że mogą wnieść coś nowego do świata literatury.
Prostolinijność bohaterki, jej trudne życie, ale i podejście do świata połączyło się w świetną historię.
Rok 1952 nie był łatwy dla kobiet, autorka skupiając się na tamtych czasach starała się oddać klimat i podejście społeczeństwa do kobiet pragnących więcej, indywidualistek mierzących znacznie dalej. Mizgonia i dyskryminacja płciowa gra w powieści pierwsze skrzypce, jednak bohaterki to nie zniechęca i stawia czoło wszelkim przeciwnościom. Świetna kreacja głównej bohaterki, jak i postaci drugoplanowych. Pokazując w ten sposób kobiecą wielką siłę!

Uważam, że jest to świetna książka. Oprócz ważnych tematów zawiera w swojej historii cały ogrom emocji. Podczas lektury towarzyszyły mi: radość, smutek, żal, współczucie, siła, determinacja i złość. Więc naprawdę fabuła jest bardzo emocjonalna, ale tak jest właśnie w życiu, że toczy się własnym torem nie bacząc na nasze plany.

Książka jest sporej objętości, więc zapewni idealnie spędzony czas na dłuższe jesienne wieczory.