Książka dotyczy „całości” zjawiska Norwid, a więc nie tylko obecności Norwida w wyznaczonym tu przedziale czasowym, ale także centralnych problemów w badaniach norwidologicznych – nowatorstwa formy tej poezji, jej wieloznacznego przesłania oraz bardzo oryginalnej koncepcji odbiorcy. Innymi słowy: problemy recepcji są tu rozpatrywane w kontekście tych obszarów badawczych, które decydują o odmienności poetyckiej Norwida, odsłaniając przy okazji skalę trudności w obcowaniu z jego twórczością. Takie ujęcie pozwala łączyć erudycję historycznoliteracką z wiedzą z zakresu poetyki i teorii literatury, co udało się tu znakomicie [...]. W rzeczywistości książka jest bardzo udanym studium dotyczącym tyle problemów recepcji, ile tradycji literackiej, w tym przypadku tradycji kluczowej, odwołującej się do romantycznych korzeni współczesności w ważnym okresie kształtowania się polskiej poezji XX wieku. prof. UAM dr hab. Krzysztof Trybuś