Lang

Momentami miałam wrażenie, że źle przełożono książkę, tak jakby słowa nie oddawały tego, co chciał powiedzieć autor. Książka jest dość przewidywalna. Trwa się w czytaniu tej książki, ponieważ we wstępie wiemy, że coś strasznego się wydarzyło i chcemy się dowiedzieć co. Równie dobrze można by przerzucić kartki i przeczytać zakończenie;) Najbardziej w książce zaciekawiła mnie psychologiczna analiza głównego bohatera, w końcu jego przeobrażenie z oziębłego i skamieniałego na człowieka, który zaczyna odczuwać dobre emocje. Wciągnęły mnie też ostatnie strony książki, w których pada podejrzenie autora, że to nie Lang, a Sarita zabiła Marko. Co mi się nie podobało, to długie i ponure opisy mroźnych Helsinek.